Parisa Abdolsattari - Ph.D student, Department Food Science and Technology, Urmia Campus, University of Urmia, Iran.
Mahmoud Rezazadeh Bari - Professor, Department Food Science and Technology, Urmia Campus, University of Urmia, Iran.
Sajad Pirsa - Assistant Professor, Department Food Science and Technology, Urmia Campus, University of Urmia, Iran.

با توجه به اینکه کاربرد فیلم های زیست تخریب پذیر سبب کمک به حفاظت از محیط زیست می شود لذا در این مطالعه ویژگی های فیزیکی، مکانیکی، آنتی اکسیدانی و حرارتی فیلم پلی لاکتیک اسید حاوی پلی پیرول، پلی آنیلین و اکسیدمس بررسی شد. نتایج نشان داد که در اثر افزودن نانوذرات اکسیدمس ضخامت فیلم ها افزایش و میزان نفوپذیری به بخار آب آن ها کاهش معنی داری داشت. حلالیت فیلم ها نیز با افزایش میزان نانوذرات اکسیدمس افزوده شده، کاهش معنی داری نشان داد(۰۵/۰p<). فیلم های حاصله در اثر افزودن پلی آنیلین و پلی پیرول انعطاف پذیری کمتری را از خود نشان دادند در حالی که مقاومت آن ها به شکست افزایش نسبی نشان داد. فعالیت آنتی اکسیدانی فیلم های پلی لاکتیک اسید حاوی پلی پیرول/ اکسید مس و پلی آنیلین/اکسیدمس افزایش معنی داری نسبت به پلی لاکتیک اسیدخالص نشان داد. فیلم پلی لاکتیک اسید خالص هیچ فعالیت هدایت الکتریکی نشان نداد در صورتی که افزودن پلی پیرول و پلی آنیلین سبب افزایش هدایت الکتریکی فیلم ها شد نانوذرات اکسید مس نیز اثر معنی داری بر میزان هدایت الکتریکی نداشت. این فیلم ها به علت قابلیت رسانایی و ویژگی های مناسب حرارتی، مکانیکی و نفوذپذیری نسبت به بخار آب قابلیت استفاده به عنوان حسگرهای زیستی در بسته بندی مواد غذایی را دارند.

Biodegradable film, Conductive film, Nanocomposite, Copper oxide, Polypyrrole, Polyaniline, فیلم زیست تخریب پذیر, فیلم رسانا, نانوکامپوزیت, اکسیدمس, پلی پیرول, پلی آنیلین