چکیده در این بررسی اثر عصاره های پونه کوهی و جوز هندی بر رشد و بقاء استافیلوکوکوس ارئوس در شرایط محیط کشت آبگوشت و جوجه کباب آماده پخت مورد مطالعه قرار گرفت. اسانس ها به میزان ۱، ۲ و ۳ میکرولیتر در گرم به نمونه های جوجه کباب اضافه شدند. باکتری استافیلوکوکوس آرئوس به تعداد حدود CFU/g ۷ ۱۰ به نمونه های آزمایش و کنترل (بدون اسانس) اضافه شده و در دماهای ۳، ۸ و ۲۰ درجه سانتی گراد نگهداری شدند. تعداد باکتری نمونه ها در محیط کشت آگار برد- پارکر در زمان های صفر، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت شمارش گردید. در محیط کشت آبگوشت نتایج نشان داد که فعالیت ضد باکتریایی پونه کوهی (MIC معادل ۶۲/۰ میکرولیتر در میلی لیتر و MBC معادل ۶۲/۰ میکرولیتر در میلی لیتر) موثرتر از جوز هندی ( MIC معادل ۲۵/۱ میکرولیتر در میلی لیتر و MBC معادل۵/۲ میکرولیتر در میلی لیتر) بود. نتایج حاصل از بررسی اثر اسانس های مورد مطالعه در نمونه های جوجه کباب با غلظت های فوق و در دماها و زمان های مورد مطالعه، بیانگر عدم وجود اثر معنی دار ضد باکتریایی پونه کوهی و جوز هندی در جوجه کباب بود (p>۰.۰۵). بنابراین نتایج مثبت اثر ضد میکروبی اسانس ها در محیط کشت آبگوشت قابل تعمیم به مواد غذایی نبوده و بدون مطالعه اثر اسانس ها در مواد غذایی، این اطلاعات از نظر حفظ سلامت غذا ارزش محدودی دارد.

Key words: Staphylococcus aureus, Oregano, Nutmeg, Barbecued chicken, کلید واژگان: استافیلوکوکوس ارئوس, پونه کوهی, جوز هندی, جوجه کباب