Mohammad Bagher Ghalibaf - دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران
Seyed Mohammad Yaghubi - کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران
Abolghasem Mahmudi - کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران

منطقه خلیج فارس یکی از مناطقی است که جزو اهداف اصلی سیاست خارجی ایران می باشد. آنچه اهمیت منطقه را بیشتر کرده است، وجود ذخایرعظیم انرژی های فسیلی و دست یابی تقریبی تمامی کشورهای حاشیه آن به این ذخایر می باشد. وجود میادین مشترک نفتی و گازی، رقابت بر سر بازاریابی و فروش این محصولات و اختلاف نظرات فراوان بر سر  میزان  تولید نفت و گاز در مجامعی چون اوپک، موجب شده است که یک پدیده ژئوپلیتیکی بتواند بر سیاست خارجی میان کشورهای این منطقه تاثیری عمیق و قابل تامل بگذارد. نتایج نشان می دهد با استناد به مطالعه  سه عامل میادین مشترک، رقابت بر سر میزان تولید و دست یابی به ریاست اوپک، چالش های سیاست خارجی ایران در قبال انرژی های فسیلی می تواند در سه رویکرد شکل گیری و اجرا شود: رویکرد تقابلی،  تعاملی  و مسابقه. در منطقه خلیج فارس به دلیل تفاوت در نوع مسائل انرژی، شاهد رویکردهای مختلفی بوده ایم.

ژئوپلیتیک انرژی, سیاست خارجی, انرژی های فسیلی, خلیج فارس