امیر حسین دری نژاد - دانشجوی کارشناسی دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور
حبیب ترابی - معاون بهره برداری و دیسپاچینگ شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ
سعید انتظاری - دانشجوی کارشناسی دانشگاه تهران
پیام خوارزمی - مدیر فوریت های برق شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ
الهام اخوان رضایی - دانشگاه واترپلو کانادا
علیرضا فریدونیان - پژوهشگر پسادکتری دانشگاه تهران

یکی از اهداف ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های قدرت، به ویژه در بخش توزیع، افزایش سطح کارایی سیستم و در نتیجه رشد شاخص های اقتصادی و مهمتر از همه افزایش میزان رضایتمندی مشترکین می باشد. به علاوه شاخص های قابلیت اطمینان ابزاری است برای مقایسه عملکرد سیستم های مختلف و نیز رفتار گذشته آنها، که هم در مرحله طراحی و هم در مرحله مدیریت و بهره برداری کاربرد دارد. با این وجود، یکی از مشکلات اساسی در مطالعات قابلیت اطمینان سیستم های توزیع، نقص داده های در دسترس است. لذا اکثر شرکت هایی که با این مشکل مواجه هستند، از روش های تقریبی برای محاسبه شاخص ها استفاده می کنند. در این مقاله در ابتدا به بررسی تعاریف مختلف ارائه شده در منابع مختلف پرداخته می شود و پس از آن با پیاده سازی روشهای مرسوم محاسبه شاخص های قابلیت اطمینان در شرکت های توزیع، در مورد یک منطقه نمونه، میزان دقت و صحت نتایج حاصله در مقایسه با استاندارد بین المللی مورد ارزیابی قرار میگیرد.

قابلیت اطمینان، شبکه توزیع، بهره برداری، اتوماسیون