تأثیر ورزش شنا بر خود پنداره و ابعاد آن در زنان سالمند عضو کانون بازنشسته گان شهرستان گناباد

خودپنداره به عنوان ارزیابی کلی فرد از شخصیت خویشتن نقش مهمی در سلامت روانی دارد. این ارزیابی ناشی از ارزیابی های ذهنی است که معمولاً از ویژگی های رفتاری خود به عمل می آوریم، در نتیجه خود پنداره ممکن است مثبت یا منفی باشد. فردی که خودپینداره منفی دارد، همواره زندگی و کارهایش با تردید، دودلی و هیجان توآم می شود. تمامی آینها محدود کننده توانایی ها و در نتیجه کند یا متوقف کننده مسیر موفقیت فرد است. تصور از خود نیز مانند هر جنبه روانی دیگر جزئی از شخصیت هر انسانی است که سیر تکاملی خود برخورد است که این تصور از خود در دوران سالمندی دچار افت می شود. این پژوهش از نوع آزمایشی بوده و طرح تحقیق شامل دو گروه آزمایش و گواه با پیش آزمون پس آزمون می باشد. جامعه آماری شامل تمامی زنان عضو کانون بازنشستگی بازنشستگان کشوری شهرستان گناباد به تعداد 400 نفر می باشد که برای نمونه گری از روش تصادفی ساده با استفاده ازجدول اعداد تصادفی استفاده شد برای این منظور ابتدا اسامی تمامی افراد فهرست شد و سپس با استفاده از جدول اعداد تصادفی تعداد 20 نفر اول برای گروه آزمایش و به تصادف 20 نفر بعدی برای گروه کنترل انتخاب شدند. به منظور گرد آوری داده ها از مقیاس خود پنداره راج کمار سظارا سوات استفاده شد. این مقیاس شامل شش بعد جداگانه است که شامل بعد جسمانی، اجتماعی، خلق و خو، آموزشی، اخلاقی و عقلانی می باشد. از مجموع آنها نمره خود پنداره کلی به دست می آید.