چکیده در این پژوهش، روغن سه رقم عمده کلزای استان گلستان با نام­­های هایولا۴۰۱، هایولا۴۲۰ و RGS۰۰۳ ، استخراج و سپس در شرایط دور از نور و در دمای محیط، به مدت چهار ماه نگهداری گردیدند. میزان اسیدیته، عدداسیدی، عدد پراکسید، عدد آنیزیدین، عدد توتکس و میزان پایداری بر اساس آزمون رنسیمت، در نمونه­­­های روغن به فواصل یک هفته اندازه­گیری و با هم مقایسه گردیدند. نتایج بیانگر افزایش معنی­دار میزان اسیدیته، عدداسیدی، عدد پراکسید، عدد آنیزیدین و عدد توتکس در تمام ارقام طی دوره نگهداری بود که بیشترین و کمترین تغییرات در میزان این فاکتورها به ترتیب در ارقام هایولا ۴۲۰ و  RGS۰۰۳، مشاهده گردید. نتایج حاصل از آزمون رنسیمت، نشان دهنده کاهش معنی­­دار میزان پایداری طی دوره نگهداری در روغن هر سه رقم کلزا بود و بیشترین میزان این کاهش در رقم هایولا ۴۲۰ اندازه­­­­گیری شد. بررسی میزان آهن موجود در نمونه­­­های روغن نیز نشان داد که رقم هایولا۴۲۰ دارای بیشترین میزان آهن می­­­باشد که سبب کاهش معنی­دار میزان پایداری آن نیز گردیده است. کلروفیل از جمله عوامل موثر بر میزان پایداری روغن می­­­­باشد که در شرایط دور از نور، به عنوان عامل آنتی­اکسیدان عمل می­­­­­کند. کمترین میزان کلروفیل در رقم هایولا۴۲۰ مشاهده گردید که دارای کمترین میزان پایداری نیز بود.

Canola oil, Oxidative stability, Storage time, Chlorophyll, Iron contents, کلید واژگان: روغن کلزا, پایداری اکسیداسیونی, دوره نگهداری, کلروفیل, آهن