- گروه فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت، پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری موسسه تحقیقات علوم باغبانی.
- گروه فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت، پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر، ایران.
- گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم باغبانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

در این پژوهش، اثر تیمار دمایی بر حفظ کیفیت و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گوشت و پوست میوه ی دو رقم پرتقال خونی مورو و سانگینلو [Citrus sinensis (L.) Osbeck var. Sanguinello and Moro] در مرحله پس از برداشت بررسی شد. میوه ها با دمای ۱۲ درجه سانتی گراد (یک هفته)، ۲۰ درجه سانتی گراد (۳ روز) و ۳۰ درجه سانتی گراد (۲ روز) پیش تیمار شدند و به مدت ۶۰ روز در انبار با سردخانه با دمای ۵ درجه سانتی گراد و رطوبت ۸۵ درصد قرار داده شدند. بعلاوه یک گروه از میوه های پیش تیمار نشده در همان شرایط دمایی و رطوبتی به عنوان شاهد و گروهی دیگر در انبار معمولی قرار داده شدند. سپس درصد کاهش وزن، آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، مواد جامل محلول کل (TSS)، تغییرات رنگ پوست، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و ظرفیت آنتی اکسیدانی گوشت و پوست میوه ها در روزهای صفر، ۳۰ و ۶۰ انبارداری ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که درصد کاهش وزن، آب میوه و TA تحت تاثیر تیمارهای دمایی قرار گرفت. فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز کمتر تحت تاثیر تیمارهای دمایی قرار گرفت، ولی فعالیت آنزیم های پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در میوه های تیمار شده افزایش یافت. ظرفیت آنتی اکسیدانی بافت گوشت و پوست هر دو رقم در مقایسه با شاهد ابتدا افزایش یافت و با گذشت زمان کاهش نشان داد. در مجموع، استفاده از تیمار دمایی در میوه های ارقام خونی به ویژه دمای ۳۰ درجه سانتی گراد قبل از شروع انبارداری می تواند نقش مهمی در جلوگیری از کاهش وزن و حفظ یا افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه در مرحله پس از برداشت داشته باشد.

تیمار دمایی, کیفیت میوه, آنزیم های آنتی اکسیدانی, مرکبات