- دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
- دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
- دانشیار گروه مکانیک ماشینهای کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
- استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

چکیده حرارت بالا در هنگام خشک­کردن، همراه با از دست­دادن آب در این حین، باعث ایجاد تنش در ماده غذایی، تغییر ریزساختارها و کاهش حجم یا چروکیدگی آن می­شود. در این پژوهش، اثر پیش­تیمار فراصوت در زمان­های ۱۰، ۲۰ و ۳۰ دقیقه و کربوکسی­متیل­سلولز با غلظت­های ۱/۰، ۲/۰ و ۳/۰ درصد، بر میزان چروکیدگی دانه­های انگور هنگام خشک­شدن و مدل­سازی آن مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، دانه­های انگور پیش­تیمار­شده، در یک خشک­کن تونلی خشک ­شده و تغییرات حجمی آن­ها اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که تمامی پیش­تیمارها در مقایسه با نمونه شاهد، چروکیدگی بالاتری دارند ولی این اختلاف از لحاظ آماری، معنی­دار نبود. هم­چنین، افزایش زمان فراصوت، چروکیدگی نمونه­ها را در مقایسه با تیمار شاهد افزایش داد. تیمار شاهد و تیمار با زمان ۳۰ دقیقه فراصوت، به­ترتیب کمترین و بیشترین میزان چروکیدگی را در بین تیمارهای مختلف به خود اختصاص دادند. در تلفیق دو پیش­تیمار فراصوت و CMC نیز، ملاحظه گردید که با افزایش غلظت CMC، چروکیدگی نمونه­ها در مقایسه با غلظت­های کمتر آن، کاهش می­یابد.

کلید واژگان: خشک کردن, فراصوت, کربوکسی متیل سلولز, چروکیدگی, مدل سازی