آسیه گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه اصفهان
جابر زمانی - کارشناس ارشد حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی دانشگاه اصفهان
مجید شهریار - دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

این روزها آسیب دیدگی زانو در میان ورزشکاران فراوان است و روزی نیست که در تمرینات تیمی و یا در مسابقات باشگاهی و ملی بازیکنان در معرض این آسیب دیدگی قرار نگرفته باشند. از دیدگاه ارتوپدی عضله همسترینگ در همکاری نزدیک با ACL در پایداری قدامی خلفی زانو است و تقویت این عضله باید بخش مهمی از برنامه های تمرینی را تشکیل دهد. در نگاه جامع تر برنامه های تمرینی باید بر روی بدست آوردن یک نسبت بهینه H/Q تمرکز کنند تا اینکه به عضله چهار سر رانی اهمیت داده نشود، یا مطلقاً عامل آسیب های ACL، قدرت بیش از حد معمول عضله چهار سر رانی تلقی شود. هدف از انجام این تحقیق مقایسه حداکثر قدرت عضلات همسترینگ و چهار سر رانی در ورزشکاران نخبه با و بدون آسیب پارگی ACL و بررسی ارتباط آن با میزان آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی زانو می باشد. در این پژوهش از 30 نفر افراد فعال و غیر فعال با میانگین سن 23-22 سال و میانگین وزن 78-75 کیلوگرم و میانگین قد 177-175 سانتی متر استفاده شد که در غالب دو گروه، ورزشکاران با جراحی بازسازی ACL و ورزشکاران سالم که از نظر پای برتر و غیر برتر و پای همتا شده غالب همسان سازی شده بودند استفاده شد.

بازسازی رباط صلیبی قدامی، حداکثر قدرت عضله، ورزشکار نخبه