Shokoh Hajivand-Ghasemabadi - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Khuzestan, Iran.
Mohammadreza Zare Bavani - Assistant professor, Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Khuzestan, Iran.
Mohammad Noshad - Department of Food Science, Faculty of Animal and Food Science, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Khuzestan, Iran

گیاه موسیر ایرانی یک سبزی و درعین حال یک گیاه دارویی کمیاب با عمر ماندگاری کم است. پوشش های خوراکی موجب افزایش عمر نگهداری و باعث حفظ ویژگی های کمی و کیفی برخی محصولات سبزی در مرحله پس از برداشت می شود. در این پژوهش تاثیر مقادیر مختلف کیتوزان (۵/۰، ۱ و ۲ درصد)، ژلاتین (۲۵/۰، ۵/۰ و ۱ درصد) و ژل صبر زرد (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد) بر برخی ویژگی های کمی و کیفی برش های تازه پیاز موسیر ایرانی طی مدت ۱۴ روز نگه داری در شرایط سردخانه ای (دمای ۱±۴ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۸۰-۷۵ درصد) موردبررسی قرار گرفت. میزان کاهش وزن، pH، شاخص طعم و مواد جامد محلول کل در تیمارهای پوششی طی دوره انبارمانی در مقایسه با نمونه شاهد به طور معنی داری کم تر و میزان اسید آسکوربیک، اسیدیته قابل تیتر، اسید پیروویک، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، فنل کل و قندهای محلول، بیشتر بود. در این پژوهش مشاهده شد که پوشش های خوراکی کیتوزان (۲ درصد)، ژلاتین (۱ درصد) و صبر زرد (۱۰۰ درصد) به ترتیب بیشترین تاثیر را در حفظ ماندگاری و خواص کیفی برش های تازه پیاز موسیر ایرانی داشتند. بر اساس یافته های به دست آمده از این پژوهش پوشش کیتوزان (۲ درصد) به عنوان پوشش خوراکی مناسب تر برای برش های تازه پیاز موسیر ایرانی قابل توصیه می باشد.

Antioxidant capacity, Durability, Edible coatings, Flavor, Pyruvic acid., اسید پیروویک, پوشش های خوراکی, طعم, ظرفیت آنتی اکسیدانی, ماندگاری