- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
- دانشگاه صنعتی اصفهان
- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

اولین اثر مشاهده شده ناشی از مصرف باکتری های پروبیوتیک موجود در محصولات تخمیری بر پایه شیر، افزایش طول عمر مصرف کننده بود که برای این اثر لازم است پروبیوتیک ها در روده میزبان کلونیزه شوند. هدف از این مطالعه بررسی توانایی کلونیزه شدن سویه پروبیوتیک بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم PTCC ۱۸۹۶ در لوله گوارشی نماتود سینورابدایتیس الگانس در مقایسه با اشریشیا کلی OP۵۰ به عنوان منبع غذایی استاندارد برای نماتود مورد مطالعه و همچنین اثر این سویه ها بر طول عمر نماتود به صورت درون تنی بود. در این تحقیق همچنین از لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG که یک پروبیوتیک رایج تجاری است به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. برای تعیین دوز بهینه پروبیوتیک های مورد استفاده، اثر غلظت های ۰۱/۰، ۱/۰، ۱ و ۱۰ میلی گرم از سویه های میکروبی مورد مطالعه، بر طول عمر نماتود بررسی شد. نتایج نشان داد، لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم PTCC ۱۸۹۶ با دوز ۱/۰ میلی گرم سلول باکتریایی در هر پلیت طول عمر نماتود سینورابدایتیس الگانس را به میزان ۹۵/۳۶%، در مقایسه با گروه کنترل که با اشریشیا کلیOP۵۰ تغذیه شدند، افزایش داد. همچنین آزمون کلونیزه شدن سویه لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم PTCC ۱۸۹۶ نشان داد که از توانایی چسبندگی خوبی به سلول های اپیتلیال روده نماتود، در مقایسه با لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG برخوردار است. در مجموع می توان گفت که مصرف پروبیوتیک بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم PTCC ۱۸۹۶ با قابلیت کلونیزه شدن در روده، امکان تولید محصولات فراسودمند حاوی این میکروارگانیسم را با هدف افزایش طول عمر میزبان فراهم می کند.

پروبیوتیک, سینورابدایتیس الگانس, طول عمر, کلونیزه شدن, فراسودمند