بررسی تغییرات ویژگی های فیزیکو-مکانیکی نقل گردویی طی زمان نگهداری: مطالعه نقش افزودنی ها

نقل یکی از فراورده­های سنتی قنادی بر پایه شکر است که امروزه با افزودن انواع ادویه و گل محمدی خشک شده نیز تولید می­شود. این محصول علیرغم داشتن محبوبیت، مستعد از دست دادن رطوبت در زمان کوتاهی پس از خروج از بسته­بندی است. لذا، هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش حضور افزودنی­های مختلف (دارچین، گل محمدی و زعفران) بر ویژگی­های فیزیکی (درصد رطوبت، بافت، سطح، رنگ و فعالیت آبی) و چگونگی روند از دست دادن رطوبت طی نگهداری محصول بود. نتایج به دست آمده نشان دادند که بیشترین میزان از دست دادن رطوبت در ۳ روز اول پس از خروج از بسته­بندی اتفاق افتاد. طبق آزمون­های سنجش بافت مشخص شد که بیشترین و کمترین انرژی شکست به ترتیب به نقل دارای گل محمدی (N.mm  ۴۸/۳۵) و نقل دارچینی (N.mm  ۱/۹) تعلق داشت. پایش تاثیر گذشت زمان بر بافت نقل وانیلی نشان داد که میزان سفتی در اثر نگهداری به مدت ۱۴ روز به بیش از سه برابر افزایش یافت. به­علاوه، میانگین فعالیت آبی انواع نقل کمتر از ۵۶/۰ بود. مقایسه میانگین اختلاف رنگ کل (ΔE*) در روز صفر و ۲۱ برای انواع نقل حاکی از این است که بیشترین و کمترین تغییر رنگ طی نگهداری به ترتیب مربوط به نقل دارچینی و نقل وانیلی بود. براساس اطلاعات به دست آمده از پردازش تصویر، به منظور توصیف تغییرات رنگی در اثر گذشت زمان برای نقل­های دارچینی و گل محمدی کانال­های a* و L* و برای نقل­های زعفرانی و وانیلی نیز کانال­های b* و L* معیار مناسبی هستند.

Keywords:

Noughl , Moisture loss , Water activity , Textural properties , Image processing , نقل , از دست دادن رطوبت , فعالیت آبی , ویژگی های بافتی , پردازش تصویر