- دانش آموخته گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
- استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
- استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده در این پژوهش اثر روش استخراج غرقابی (ماسراسیونی) با سه حلال (اتانول، آب و اتانول- آب (۱:۱)) بر راندمان استخراج، میزان ترکیبات فنولی و خصوصیات ضداکسایشی عصاره­های پالپ میوه ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica) با روش فراصوت مورد مقایسه قرار گرفت. فعالیت ضداکسایشی عصاره­های پالپ در غلظت­های مختلف با استفاده از آزمون­های ۲­و­۲ دی­فنیل ا-پیکریل هیدرازین (DPPH•) و بی­رنگ شدن بتاکاروتن مورد ارزیابی و با ضد اکسایش مصنوعی ترت بوتیل هیدروکینون (TBHQ) مورد مقایسه قرار گرفت. عصاره­های اتانول- آبی و آبی حاصل از روش غرقابی بیشترین راندمان استخراج ترکیبات فنولی و فعالیت ضد رادیکالی را داشتند. به منظور سنجش فعالیت ضداکسایشی عصاره­ها در محیط روغنی، شش نوع از ترکیبات روغن سویا شامل روغن حاوی ۴۰۰ و ۱۰۰۰ ppm از عصاره اتانولی غرقابی (EM)، روغن سویا حاوی ۴۰۰ و ۱۰۰۰ ppm از عصاره اتانولی فراصوت (EU)، روغن سویا حاوی ۱۰۰ ppm TBHQ و روغن سویا تصفیه شده بدون ضداکسایش  (SBO)به عنوان شاهد تهیه شدند. سپس تاثیر عصاره­ها بر اکسایش نمونه­های روغنی در شرایط ۶۰ روز ذخیره­سازی در دمای °C ۲۵ با استفاده از آزمون­های عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، دی­ان مزدوج و در شرایط حرارت­دهی در دمای °C۱۸۰ در ۲۴ ساعت با آزمون­های عدد قطبی، عدد کربونیل و عدد اسیدی بررسی و با TBHQ مقایسه شد. نتیجه نشان داد که عصاره اتانولی غرقابی (EM) در غلظت ۱۰۰۰ ppm دارای فعالیت ضداکسایشی بالاتری نسبت به سایر عصاره­ها بود اما تاثیری کمتر ازTBHQ  داشت.

کلید واژگان: ازگیل ژاپنی, اکسایش, فراصوت, روغن سویا, غرقابی