اثر زغال زیستی اصلاح شده اسیدی بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی و فراهمی عناصر کم مصرف در گیاه کینوا (رقم گیزوان) در یک خاک آهکی
عنوان مقاله: اثر زغال زیستی اصلاح شده اسیدی بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی و فراهمی عناصر کم مصرف در گیاه کینوا (رقم گیزوان) در یک خاک آهکی
شناسه ملی مقاله: JR_JSW-37-4_007
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JSW-37-4_007
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهری بزی عبدلی - گروه علوم خاک دانشگاه علوم کشاورزی و منابغ طبیعی گرگان
مجتبی بارانی مطلق - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
امیر بستانی - دانشگاه شاهد
طالب نظری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
خلاصه مقاله:
مهری بزی عبدلی - گروه علوم خاک دانشگاه علوم کشاورزی و منابغ طبیعی گرگان
مجتبی بارانی مطلق - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
امیر بستانی - دانشگاه شاهد
طالب نظری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
یکی از راههای بهبود ویژگی شیمیایی و حاصلخیزی خاکهای آهکی، کاربرد مواد آلی از جمله زغال زیستی تولید شده از ضایعات آلی است. اما زغالهای زیستی عمدتا دارای pH قلیایی بوده و کاربرد مقادیر زیاد آنها میتواند کمبود برخی عناصر غذایی را برای گیاه در خاکهای آهکی تشدید کند. اصلاح زغال زیستی با اسیدها باعث افزایش در دسترس بودن عناصر غذایی گیاهان در خاک های آهکی می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر زغال زیستی اصلاح شده با اسید از کاه برنج بر مقدارکلروفیل و غلظت عناصرکم مصرف گیاه کینوا (Chenopodium quinoa) (رقم گیزاوان) در یک خاک آهکی بود. به همین منظور آزمایشی در شرایط گلخانهای بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تکرار به صورت گلدانی اجرا شد. فاکتورها شامل ۳ نوع زغال زیستی (اصلاح نشده، اصلاح شده با روش پیش اسیدی و اصلاح شده با روش پس اسیدی) و مقادیر مختلف مصرف زغال زیستی (۰، ۲ و ۵ درصد وزنی) و در مجموع ۳۶ گلدان بودند. مقایسه میانگین اثر تیمارهای مورد بررسی نشان داد با افزایش مقدار مصرف هر سه نوع زغال زیستی مقدار کلروفیل a، b، کل و کارتنوئید افزایش یافت به نحوی که بیشترین مقدار کلروفیل a، b، کل و کارتنوئید به ترتیب با میانگین ۵۸/۲، ۵۴/۱، ۱۳/۴ و ۳۶/۱ میلیگرم بر گرم وزن تازه گیاه از تیمار ۵ درصد زغال زیستی پس اسیدی بدست آمد. همچنین بیشترین غلظت آهن، روی، مس و منگنز در اندام هوایی به ترتیب با میانگین ۴۸/۲۲۹، ۴۲/۱۳، ۸۵/۳ و ۳۷/۲۳ میلی گرم بر کیلوگرم مربوط به تیمار ۵ درصد زغال زیستی پساسیدی بود که نسبت به تیمار ۵ درصد زغال زیستی پیش اسیدی به ترتیب افزایشی معادل ۰۸/۴، ۲۴/۱۳، ۴۴/۷ و ۷۶/۳۰ درصد داشت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد کاربرد زغال زیستی اسیدی (پس اسیدی) میتواند بهعنوان روشی مناسب برای ارتقاء حاصلخیزی و فراهمی عناصر کم مصرف در خاکهای آهکی مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی: زغال زیستی پس اسیدی, کارتنوئید, کلروفیل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1831183/