حسین نقشبند - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، دانشگاه خوارزمی.
لیلا رضانژاد - کارشناسی مهندسی برق و الکترونیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد.
مجتبی امیدیان نسب - کارشناسی علوم تربیتی، گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی دزفول.
طیبه شم آبادی - کارشناسی حسابداری، دانشگاه پیام نور سبزوار

با توجه به دگرگونی های سریع و پرشتاب دانش و معلومات بشری، همه چیز به شدت در حال تغییر و تحول است. سازمان ها بعنوان یک سیستم باز با محیط درتعامل می باشند و برای تداوم حیات نیازمند پاسخگویی به تغییرات محیطی هستند. از آنجایی که منابع انسانی مهمترین عامل و محور سازمان ها محسوب می شوند، تجهیز وآماده سازی منابع مزبور برای مواجهه با تغییرات، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توسعه و تجهیز منابع انسانی و در نتیجه رشد بهره وری مستلزم سرمایه گذاری های فراوان در سرمایه انسانی و سرمایه مادی است. اثربخشی، بهره وری، کارآیی، موضوعاتی هستند که نظریه پردازان سازمانی را به خود جلب کرده اند و بیش از چند دهه است که موضوع تحقیق مدیریت و طراحی سازمان هاست. سازه ی اثربخشی، به شکل عمیقی در ادبیات سازمانی جای گرفته است و به عنوان موضوعی اصلی، درتمامی تجزیه و تحلیل های سازمانی در نظرگرفته می شود.

آموزش و پرورش، بهره وری، توسعه، نظام آموزشی.