مهسا کاظمی - کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیک

نحوه تعامل چندجانبه گرایی حاکم بر سازمان جهانی تجارت و منطقه گرایی حاکم بر موافقتنامه های تجاری منطقه ای، یکی از مسائلمهم و پیچیده عرصه تجارت بین الملل است. در حالیکه چندجانبه گرایی بر عدم تبعیض با تکیه بر اصول رفتار ملی و دولت کاملهالوداد در تجارت بین الملل تاکید دارد، منطقه گرایی مبتنی بر رفتارهای ترجیحی است. با این وجود، هر دو به موازات هم رشد کرده-اند و اغلب دولتها از هر دو گزینه در کنار هم استفاده می کنند. به خصوص پس از پایان جنگ سرد و اولویت یافتن فعالیت هایاقتصادی بر اقدامات نظامی که موجب ظهور موج نوین و گسترده ای از منطقه گرایی شده است. هدف این پژوهش بررسی رابطهموافقتنامه های تجاری منطقه ای و سازمان جهانی تجارت است و در پی پاسخ به این پرسش می باشد که موافقتنامه های تجاریمنطقه ای و آزادسازی تجاری در قالب سازمان جهانی تجارت در تعاملند یا در تقابل؟ فرض بر این است که موافقتنامه های تجاریمنطقه ای نه تنها اصل عدم تبعیض را زیر سوال برده اند، بلکه آزادسازی تجارت که هدف اصلی سازمان جهانی تجارت است و بهدنبال آن کل سیستم تجارت جهانی و حتی حیات سازمان جهانی تجارت را با تهدید مواجه کرده اند.

تعامل، سازمان تجارت جهانی، تجارت بین المللی، منطقه گرایی، چندجانبه گرایی