نسرین نوروزی راهکانی - کارشناسی ارشد مدرسی معارف اسلام دانشگاه معارف اسلامی قم
مژده نوروزی راهکانی - دانشجوی دکتری مدرسی مبانی نظری اسلام دانشگاه تهران
احسان عبادی نفط چالی - سطح سه حوزه علمیه فیضیه بابل و کارشناس ارشد ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل

در این مقاله برای شناخت صحیح انسان از منظر هابز، به بررسی مفاهیم اصلی در انسانشناسی او از قبیل: حس، تصور، رویا، امیال،اراده، سعادت، فضیلت فکری، و وضع طبیعی انسان پرداخته شده و در پایان آن را به بوته نقد گذاشته ایم. هابز در مفهوم حدس تلاشمی کند تا نشان دهد که پشت نموده ا تنها اجسام ممتد هستند، و در باب تصور حرکت مدنظر خود را بیان میکند و دیدن خواب رامعلول ازکارافتادن برخی از اعضای درونی انسان میداند و برای انسان جز زاده شدن و زیستن به کمک حواس پنجگانه خود هیچعمل فکری دیگری قائل نیست. از نظر او هیچ چیزی به صورت بسیط و مطلق خیر یا شر یا ناچیز نیست و اختیار در انسان چیزیبیش از آنچه در جانوران است نمیباشد او سعادت را رسیدن به لذات حسی پیش پا افتاده میداند. هابز قدرت را طبیعی انسان دانسته وبا این جریان انسان شناختی میکوشد انسان را از اهداف خود منصرف کند و پادشاه را به جای خدا بنشاند و در این راه از عقیده مذهبینیز کمک می گیرد. معرفت شناسی او معطوف به طبیعت آدمی و جامعه محدود خود است.

انسان، توماس هابز، مفاهیم اصلی در انسان شناسی هابز، نقد انسان شناسی هابز