بررسی خواص فیزیکومکانیکی و رهایش پلیمرهای کامپوزیتی حاوی آنتی اکسیدان طبیعی کاتچین
عنوان مقاله: بررسی خواص فیزیکومکانیکی و رهایش پلیمرهای کامپوزیتی حاوی آنتی اکسیدان طبیعی کاتچین
شناسه ملی مقاله: JR_FSCT-16-96_008
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_FSCT-16-96_008
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
Moslem Sabaghi - PhD Candidate, Department of Food Science and Technology, University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran
Yahya Maghsoudlou - Professor, Department of Food Science and Technology, University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran
Mahboobeh Kashiri - Assistant professor, Department of Food Science and Technology, University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran
Alireza Shakeri - Associate professor, School of Chemistry, College of Science, University of Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
Moslem Sabaghi - PhD Candidate, Department of Food Science and Technology, University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran
Yahya Maghsoudlou - Professor, Department of Food Science and Technology, University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran
Mahboobeh Kashiri - Assistant professor, Department of Food Science and Technology, University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran
Alireza Shakeri - Associate professor, School of Chemistry, College of Science, University of Tehran, Iran
کیتوزان پلیمری طبیعی است که به طور معمول از پوسته کیتینی سخت پوستان دریایی استخراج می گردد و قابلیت تشکیل فیلم را دارد. پلی وینیل الکل پلیمری سنتزی و زیست تخریب پذیر است که می تواند در اختلاط با پلیمرهای طبیعی جهت بهبود ویژگی های ساختاری مورد استفاده قرار گیرد. تولید نانوذرات کیتوزان به روش ژل شدن یونی صورت گرفت و نانوذرات با میانگین اندازه ۶۹/۹۲ نانومتر و پتانسیل زتا ۳۰/۳+ میلی ولت جهت کاربرد در فیلم ترکیبی مورد استفاده قرار گرفتند. پس از اختلاط نسبت های مختلف پلی وینیل الکل با کیتوزان (۱:۳، ۱:۱ و ۳:۱)، محلول های حاصل با نسبت های مختلف نانوذرات (۰، ۲، ۴، ۶) میلی لیتر ژل کیتوزان در ۱۰۰ میلی لیتر محلول فیلم مخلوط شدند و گلیسرول به نسبت ۲۵ درصد وزنی / وزنی پودر خشک فیلم اضافه شد و سپس در قالب ریخته شد و در دمای ۴۰ درجه سانتی گراد در آون خشک شدند. نتایج نشان داد که به طور کلی افزایش نسبت پلی وینیل الکل و کاربرد نانوذرات در ساختار پلیمر سبب بهبود ویژگیهای فیزیکومکانیکی فیلم ها گردید. نتایج طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه نشان داد که برخی برهمکنش ها بین شبکه پلیمری و نانوذرات صورت گرفته است. نتایج گرماسنجی وزنی نشان داد که افزودن نانوذرات سبب افزایش جزئی پایداری حرارتی پلیمر نسبت به نمونه شاهد بدون نانوذره شد. نتایج رهایش در محیط شبیه ساز مواد غذایی پرچرب و کم چرب نشان داد که با افزایش نسبت پلی وینیل الکل سرعت رهایش کاهش یافت. همچنین افزایش نسبت نانوذره تا نسبت np۴ سبب کاهش سرعت رهایش شد. هدف این پژوهش تعیین نسبت بهینه دو پلیمر و میزان اختلاط نانوذرات کیتوزان حاوی آنتی اکسیدان طبیعی کاتچین جهت استفاده در بسته بندی مواد غذایی است.
کلمات کلیدی: Polyvinyl alcohol, Chitosan, Catechin, Nanoparticles, Film, Release, پلی وینیل الکل, کیتوزان, کاتچین, نانوذرات, فیلم, رهایش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1833129/