maryam dorostkar - MSc. student University of Birjand
farid moradinezhad - Associate Professor, University of Birjand, Faculty of Agricultural Science
Elham Ansarifar - Assistant Professor, University of Medical Sciences of Birjand

میوه زردآلو جزو محصولات فرازگرا و با میزان تنفس بالا می باشد که در مرحله پس از برداشت بسرعت رسیده و ضایعات زیادی دارد و به همین دلیل دارای ماندگاری کوتاهی می باشد. لذا استفاده از ترکیب های سازگار با محیط زیست جهت تاخیر در روند رسیدگی یکی از روش های سالم جهت افزایش ماندگاری و کاهش ضایعات این میوه محسوب می شود. از این رو تاثیر برخی تیمارهای شیمیایی بر صفات کیفی و ماندگاری میوه زردآلو رقم «شاهرودی» در قالب طرح کاملا تصادفی با ۸ تیمار و ۴ تکرار انجام شد. تیمارها عبارت بودند از غوطه وری میوه در محلول هایی جداگانه یا ترکیبی از سالیسیلیک اسید، اگزالیک اسید و نیتریک اکسید به ترتیب با غلظت های ۲، ۲ و۱ میلی مولار. میوه ها سپس بسته بندی شده و در دمای ۲ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۵ ± ۸۵ درصد منتقل شدند و پس از ۴ هفته نگهداری خواص شیمیایی، حسی و کیفی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین سفتی بافت میوه در تیمار سالیسیلیک اسید (N۴۶/۱۱) و نیتریک اکسید (N۸۵/۹) بدست آمد. مواد جامد محلول نیز در تیمار سالیسیلیک اسید و تیمارهای ترکیبی به ترتیب کمترین مقادیر را دارا بودند. از نظر ارزیابی حسی چشایی، تیمار با سالیسیلیک اسید و نیتریک اکسید به نحو مطلوبی بافت، طعم و ظاهر میوه را حفظ کرد. بیشترین ماندگاری در میوه های تیمار شده با سالیسیلیک اسید (۵۰/۲۷روز) و نیتریک اکسید (۷۵/۲۵روز) حاصل شد، در حالی که شاهد فقط ۱۴ روز ماندگاری داشت. به طور کلی می توان نتیجه گرفت سالیسیلیک اسید و اکسید نیتریک بهترین تیمارها بودند.

Antioxidants, Apricot, Oxalic acid, Salicylic acid, Shelf life, آنتی اکسیدان, اگزالیک اسید, زردآلو, سالیسیلیک اسید, ماندگاری