تاثیر نانوذرات مس بر عامل پوسیدگی نرم سیب زمینی، هویج و پیاز
عنوان مقاله: تاثیر نانوذرات مس بر عامل پوسیدگی نرم سیب زمینی، هویج و پیاز
شناسه ملی مقاله: JR_PPS-12-1_001
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_PPS-12-1_001
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
Zahereh Panahi - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Reza Khakvar - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Naser Aliasgharzad - Department of Soil Sciences, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Saeed Zehtab - Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
Reza Farshabf PourAbad - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
خلاصه مقاله:
Zahereh Panahi - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Reza Khakvar - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Naser Aliasgharzad - Department of Soil Sciences, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Saeed Zehtab - Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
Reza Farshabf PourAbad - Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
پناهی ظ، خاک ور ر، علی اصغرزاد ن، زهتاب س، فرشباف پورآباد ر (۱۴۰۱) تاثیر نانوذرات مس بر عامل پوسیدگی نرم سیب زمینی، هویج و پیاز. دانش بیماری شناسی گیاهی ۱۲(۱): ۱۱-۱.
Doi: ۱۰.۲۹۸۲/PPS.۱۲.۱.۱
چکیده
مقدمه: پوسیدگی نرم باکتریایی ناشی از گونه های Pectobacterium از بیماریهای مهم و شایع در سیب زمینی و سبزیها است. ضدعفونی غده یا بذر با مواد شیمیایی یکی از روشهای مدیریت بیماری است. نانوذرات مس همانند نانوذرات نقره و طلا اثر بازدارندگی شدیدی روی سلولهای باکتریها هستند، ولی از آنها بسیار ارزانتر و در دسترس تر میباشد. این پژوهش برای تعیین اثر نانوذرات مس به تنهایی و در ترکیب با آنتی بیوتیکهای اکسیتتراسایکلین و استرپتومایسین برعامل پوسیدگی نرم سیبزمینی، هویج و پیاز انجام شد. مواد و روشها: بیمارگر از بافتهای پوسیده سیب زمینی، هویج و پیاز جدا، خالص و با مطالعه خصوصیات فنوتیپی و ژنتیکی ناحیه Pel-gene با استفاده از آغازگرهای اختصاصی پکتوباکتریوم (Y۱وY۲) شناسایی شد. اثر سه غلظت نانوذرات مس، آنتیبیوتیکهای اکسیتتراسایکلین و استرپتومایسین هرکدام به تنهایی، و ترکیب هر آنتیبیوتیک با نانوذرات مس بر رشد بیمارگر در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار برای هر تیمار در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. یافته ها: براساس خصوصیات فنوتیپی و قرابت ژنتیکی بیمارگر Pectobacterium odoriferum شناخته شد. استرپتومایسین نسبت به اکسیتتراسایکلین بازدارندگی بیشتری از رشد بیمارگر و اثر آنها در ترکیب با نانوذرات مس به ترتیب ۱۲ و ۵/۱۹ درصد افزایش یافت. نتیجه گیری: نانوذرات مس خاصیت بازدارندگی از رشد P. odoriferum دارد و در ترکیب با آنتی بیوتیکها اثر آنها را افزایش میدهد.
کلمات کلیدی: Copper sulfate, Oxytetracycline, Pectobacterium, Streptomycin, استرپتومایسین, اکسی تتراسایکلین, سولفات مس, Pectobacterium
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1834560/