مصطفی نیکبخت - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدارهای مجتمع الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرقان، کارشناس مخابرات - تکنسین فنی ایستگاه قطارشهری- سازمان حمل ونقل ریلی شهرداری شیراز.
عباس کهنموئی - کارشناسی رشته مهندسی مکانیک خودرو دانشگاه ، کارشناس نت برق قطار و درزین - تکنسین فنی ایستگاه قطارشهری - سازمان حمل ونقل ریلی شهرداری شیراز.
حمید رضا نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدارهای مجتمع الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرقان، کارشناس فنی(برق/ مکانیک/ تاسیسات) تکنسین فنی ایستگاه قطارشهری- سازمان حمل ونقل ریلی شهرداری شیراز.

هدف مقاله حاضر بررسی پتانسیل ریل ها و جریان های سرگردان در سیستم های حمل ونقل الکتریکی با رویکرد قطار شهری می باشد، به منظور بررسی این هدف روش تحقیق توصیفی– تحلیلی است. در خطوط تراکشن الکتریکی DC مهم ترین اثر سوء جریان های سرگردان خوردگی الکتروشیمیایی در این خطوط لوله و ساختارهای فلزی است که در اثر واکنش های اندیک و کاتدیک ناشی از جریان سرگردان در فلز تحت تاثیر ایجاد می شود. در ضمن به دلایل اقتصادی، در اکثر سیستم های حمل و نقل ریلی برقی DC، ریل های فولادی علاوه بر نقش تکیه گاه و مسیر حرکت قطارها، نقش مسیر یا هادی برگشت جریان الکتریکی قطارها به شینه منفی پست های برق تغذیه کننده سیستم ریلی را نیز ایفاء می کنند. در این صورت نیاز به نصب هادی برگشت جریان و صرف هزینه اضافی نمی باشد. اما حذف هادی برگشت جریان مصرفی قطارها و استفاده از ریل های حرکت بجای آن، باعث ایجاد مشکلات متعددی مثل افزایش ولتاژ ریل ها نسبت به زمین (کاهش ایمنی افراد در برابر خطرات برق گرفتگی) و همچنین ایجاد جریان های سرگردان (خوردگی الکتروشیمیایی و کاهش طول عمر مفید ریل ها و تاسیسات فلزی زیرزمینی مجاور خط راه آهن برقی) می گردد. از اینرو کنترل و کاهش ولتاژ ریل و جریان سرگردان در سیستم های حمل و نقل ریلی برقی حائز اهمیت می باشد. لذا بررسی عملکرد این سیستم ها به منظور ارزیابی عوامل تاثیر گذار بر ولتاژ ریل و جریان سرگردان ضروری می باشد.

مترو ، جریان های سرگردان، سیستم تغذیه DC مترو.