ماگماتیسم نئوژن درمنطقه سرولایت، جنوب قوچان

منطقه سرولایت در 60 کیلومتری جنوب قوچان، بخش مرکزی – شمالی نوار آتشفشانی زون بینالود در شمال افیولیتهای سبزوار را تشکیل می دهد. این نوار آتشفشانی با روند تقریبا شرقی – غربی ، درشمال و به موازات نوار افیولیتی و دگرگونی سبزوار قرار دارد. سن سنگهای آتشفشانی این نوار از ائوسن (حدود 40 میلیون سال قبل) در مجاورت نوار افیولیتی و دگرگونی تا پلیوپلئیستوسن (حدود 2 میلیون سال قبل) در جنوب قوچان متغیر است. آتشفشانهای منطقه سرولایت به ماگماتیسم جوان نئوژن این نوار تعلق دارند. این آتشفشان ها، اساس از واحدهای آذر آواری ، تراکی آندزیت، تراکیت، داسیت و ریوداسیت به سن پلیوپلئیستوسن تشکیل شده اند و غالبا بر روی یک پی الیوین بازالتی به سن 19 تا 20 میلیون سال (میوسن زیرین) قرار دارند. اولین فاز فعالیت آنها انفجاری متوسط بوده، سبب تشکیل نهشته های پیروکلاستیک جریانی شده است. فازهای بعدی شامل دوره های متناوب خرج گدازه های تراکی و آندزیتی و تراکیتی بوده، در نهایت نیز گنبدهای داسیتی – ریوداسیتی از بخش مرکزی مجرای آنها بیرونزدگی یافته اند. مطالعات ژئوشیمیایی نشان میدهد که این آتشفشانها دارای طبیعت کالکوآلکالن و ویژگی های ژئوشیمیایی قوسهای آتشفشانی حاشیه قاره هستند. مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی حاکی ازآلایش ماگمای سازنده این مجموعه ها با سنگهای در بر گیرنده و سنگهای مسیر صعود است. وجود آنکلاوهای گنیسی، مارنی، سیلتستونی و پلیتی دگرگون شده ، ظهور و حذف برحی از فازهای کانیها، خوردگی و عدم تعامل شیمیایی فنوکریستها و ایجاد بافت غربالی از نشانه های این آلایش است. نسبتهای ایزوتوپی Sr87/Sr86 نیز از 0/7041 تا 0/7057 متغیر بوده، موید آلایش است.