دین مبین اسلام سیاحت وگردشگری را مورد تشویق و ترغیب قرارداده و معتقد است هر فضایی که بستر مهاجرت سیاحان با رعایت اصول اخلاقی و قراردادهای بین المللی شود. تمدن ومذهب در آن منطقه محقق شده و محیط آماده رشد وتعالی می گردد. براین اساس آیات متعددی در خصوص گردشگری مطرح گردیده است که به تحقیق و تدبر در آیات قرآن کریم نیاز دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی جایگاه گردشگری از دیدگاه قرآن است؛ واینکه آیات قرآن کریم چه فرمایشی و به چه نحوی درباره اهمیت گردشگری بیان نموده است. جهت انجام پژوهش و گرد آوری اطلاعات با استفاده از روش اسنادی به مطالعه ی آیات و سوره های قرآن پرداخته و مطالب مرتبط با گردشگری از کتب تفاسیری استخراج و تبیین شده است. نتایج مشخص می کند که درقرآن کریم ۱۴ آیه در ارتباط باگردشگری وجوددارد که ۱۱ آیه در مکه و۳ آیه در مدینه نازل شده است. همچنین ۷ آیه به طور مستقیم امر به گردشگری نموده است و۷ آیه توصیه غیر مستقیم نموده است؛ علاوه براین آیاتی اند که به سیاحت و جهانگردی شماری از انسان های برگزیده الهی اشاره می کنند. مانند آیات ۸۳ و ۹۸ سوره کهف که به سیر و سیاحت ذوالقرنین می پردازد. مهمترین هدف قرآن از توصیه به گردشگری شناخت توحید و مشاهده سرانجام تکذیب کنندگان آیات الهی و رسولان اوست.

قرآن کریم, گردشگری, تفسیر آیات, سیر روی زمین