رضا طهماسبی - Faculty member-Assistant Professor
جبار باباشاهی - Faculty member-Assistant Professor
نرجس سادات لاجوردی - PhD student

کارکنان، مهمترین سرمایه های سازمان هستند و عملکرد سازمان به عملکرد آنها وابسته است. دستیابی به عملکرد بالای نیروی کار نیازمند شناسایی ساز و کارهای ارتباط با کارکنان است که در قالب مفهوم مدیریت ارتباط با کارکنان (ERM) پیگیری می­شود. مدیریت ارتباط با کارکنان، یک ابزار راهبردی و نوعی فرایند مدیریت منابع انسانی است که با تکیه بر بهبود ارتباط ها و ایجاد دیدگاهای مشترک بر استمرار و تقویت روابط بین سازمان ها و کارکنان تمرکز دارد. این مطالعه با هدف تدوین چهارچوب عملی مدیریت ارتباط با کارکنان در سازمان انجام شده و از نوع تحلیلی _ توصیفی می باشد. گردآوری اطلاعات بر اساس مصاحبه با ۱۴ نفر از مدیران ارشد و میانی شرکت پالایش نفت شهید تندگویان صورت گرفته است. براساس تحلیل داده ها، کدهای به دست آمده به شش گروه فعالیت اصلی شامل مدیریت دانش، مدیریت ارتباط ها، مدیریت برنامه حمایتی کارکنان، مدیریت برنامه توسعه کارکنان، مدیریت برنامه شناختی کارکنان، و درگیر سازی کارکنان تقسیم بندی شده اند. درنهایت هر زیرگروه فعالیت به انواع نیروی کار کلیدی و عادی تخصیص داده شده ­اند.

Employee Relationship Management, Knowledge Management, Relationship Management, Employee Assistance Program Management, Employee Development Program Management, Employee Cognitive Program Management, Employee Involvement, مدیریت ارتباط با کارکنان, مدیریت دانش, مدیریت ارتباط ها, مدیریت برنامه حمایتی کارکنان, مدیریت برنامه توسعه کارکنان, مدیریت برنامه شناختی کارکنان, و درگیر سازی کارکنان.