جمیله کیانی - واحد توسعه پژوهش های بالینی، مرکز آموزشی درمانی شهدای خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
جعفر زارعی زاده - گروه فوریت های پزشکی اورژانس،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
عاطفه اسفندیاری - گروه سیاست گذاری سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
ندا سادات بویر - انفورماتیک پزشکی، واحد توسعه پژوهش های بالینی، مرکز آموزشی درمانی شهدای خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
فاطمه قلی زاده - واحد توسعه پژوهش های بالینی، مرکز آموزشی درمانی شهدای خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران

زمینه و اهداف: فرار از بیمارستان، یکی از معضلات نظام سلامت محسوب می شود؛ که منجر به اخلال در فرآیند درمان، عوارض اجتماعی و آسیب به مراکز درمانی می گردد. هدف از این مطالعه تعیین میزان فرار، شناسایی عوامل، شرایط و ویژگی های مرتبط با آن، در یکی از بیمارستان های عمومی بوشهر بود.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی_ توصیفی گذشته نگر است. اطلاعات دموگرافیک، بیمه ای و بالینی بیماران در سال های۱۳۹۶-۱۳۹۷، با روش سرشماری از پرونده های پزشکی استخراج شد. موازین اخلاقی از جمله محرمانه بودن نام بیماران و بیمارستان مورد پژوهش رعایت گردید. یافته ها: میزان فرار بیماران نسبت به کل بستری شدگان در این مقطع زمانی، ۱۸/۰ درصد برآورد و میانگین ماهانه فرار، ۶ نفر از کل بیماران بستری شده در بیمارستان بود. میانگین سن بیماران،۲۹ سال و مدت اقامت آنان در بیمارستان، ۱/۲ روز بود. بیشترین فراوانی فرار در بیماران مرد و افراد مجرد بوده و در شیفت کاری شب و مراجعین اورژانس (۱۳۷ نفر و ۹۲ درصد)، بوده است. تعداد بیماران فاقد بیمه (۱۱۷ نفر و۷۲ درصد) از کل بیماران مذکور بود ولی ۸۸ درصد از کل مبلغ هزینه پرداخت نشده، سهم افراد بیمه شده بود. مبلغ کل خسارات وارد شده،۱۴۱۱۹۵۰۰۸۰ ریال و میانگین هزینه هر بیمار ۹۵۴۰۲۰۳ ریال برآورد شد.نتیجه گیری: علی رغم میزان فرار کم در این بیمارستان، زیان وارد شده، قابل توجه بود. راه کارهای پیشنهادی کاهش وقوع این معضل، نصب گیت و کنترل ورود و خروج بیماران، افزایش کارکنان حفاظت فیزیکی و ادارات بیمه گر، اصلاح فرآیند ترخیص و قوانین بیمه می باشند.

فرار بیماران، بوشهر، بیمارستان عمومی