حسین فرجی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سیمین ناصری - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
عبدالایمان عمویی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
فرزاد محمدی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
حمیدرضا سهیل آرزومند - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
امیرحسین محوی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

زمینه و هدف: تصفیه پساب های صنایع نساجی به علت داشتن رنگ و آلاینده های زیاد، یکی از مهمترین مسائل محیط زیستی می باشد. رنگزای اسید بلو۱۱۳، به دلیل داشتن حلقه بنزنی که غیر قابل تجزیه بیولوژیکی است، سمی و سرطانزا می باشد. هدف اصلی این تحقیق، بررسی کارایی فرآیند الکتروکواگولاسیون در حذف رنگزای اسید بلو ۱۱۳ از محیطهای آبی با استفاده از الکترودهای آلومینیومی در راکتور ناپیوسته می باشد. روش کار: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی به صورت پایلوت در سیستم ناپیوسته انجام شد. تاثیر پارامترهای مختلف از قبیل ولتاژ (۱۰، ۲۰ و۴۰ ولت)، فاصله الکترودها (۵/۰ و ۱ سانتی متر) و زمان الکترولیز (۵ تا ۸۰ دقیقه) بررسی شد. یافته ها: نتایج آزمایشها نشان داد که با اعمال ولتاژ ۴۰ ولت، در فاصله الکترود ۵/۰ سانتی متر، ۵ گرم الکترولیت و در زمان الکترولیز ۲۰ دقیقه، میزان حذف رنگ و COD به ترتیب برابر ۹۹ و ۷۸% بود. با افزایش ولتاژ و زمان واکنش و با کاهش فاصله بین الکترودها، میزان مصرف انرژی کاهش یافت و همچنین pH نهایی پساب و راندمان حذف رنگزا افزایش یافت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، بهترین راندمان حذف رنگ بعد از ۲۰ دقیقه زمان تماس، در پتانسیل الکتریکی ۴۰ ولت حاصل شد که برابر ۹۹ درصد بود. این فرآیند از نظر زیست محیطی ایمن بوده و از لحاظ اقتصادی می تواند قابل توجیه باشد. لذا می توان نتیجه گرفت که روش انعقاد الکتریکی با استفاده از الکترودهای آلومینیومی، یک روش مفید و مناسب برای حذف رنگزای اسید بلو ۱۱۳ از محیطهای آبی می باشد.

Acid Blue ۱۱۳ Dye, Aqueous Solutions, Electrocoagulation, Aluminum Electrodes, رنگزای اسید بلو ۱۱۳, محلولهای آبی, انعقاد الکتریکی, الکترود آلومینیومی