تحلیل کیفیت هوا براساس ذرات معلق PM۲.۵ و PM۱۰ با دو روش USEPA-AQI و IND-AQI و فاکتور EF در شهر اهواز در سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶
عنوان مقاله: تحلیل کیفیت هوا براساس ذرات معلق PM۲.۵ و PM۱۰ با دو روش USEPA-AQI و IND-AQI و فاکتور EF در شهر اهواز در سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶
شناسه ملی مقاله: JR_JEHE-7-5_005
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JEHE-7-5_005
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
فریبا هدایت زاده - Ph.D. candidate of Environment, Faculty of Natural Resources & Environment, Malayer University, Malayer, Iran
علیرضا ایلدرمی - Associate Professor, Department of Watershed Management, Faculty of Natural Resources & Environment, Malayer University, Malayer, Iran
نسرین حسن زاده - Assistant Professor, Environmental Science Department, Faculty of Natural Resources & Environment, Malayer University, Malayer, Iran
خلاصه مقاله:
فریبا هدایت زاده - Ph.D. candidate of Environment, Faculty of Natural Resources & Environment, Malayer University, Malayer, Iran
علیرضا ایلدرمی - Associate Professor, Department of Watershed Management, Faculty of Natural Resources & Environment, Malayer University, Malayer, Iran
نسرین حسن زاده - Assistant Professor, Environmental Science Department, Faculty of Natural Resources & Environment, Malayer University, Malayer, Iran
زمینه و هدف: وضعیت نامطلوب کیفیت هوا یکی از مهمترین مشکلات محیطزیستی است که بسیاری از شهرهای دنیا را به چالش کشیده است. در مطالعه حاضر با توجه به اهمیت ذرات معلق به عنوان یکی از مهمترین آلایندههای اتمسفر شهر اهواز، هدف اصلی ارزیابی وضعیت کیفیت هوای این شهر از نظر ذرات معلق (PM۱۰ و PM۲.۵) در سالهای ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ است.
مواد و روشها: ابتدا دادههای مربوط به دو آلاینده از شبکه کنترل کیفیت هوای اهواز تهیه شد. برای بررسی وضعیت ذرات معلق و نیز تعیین سهم هر کدام از آلاینده ها در افت کیفیت هوا و نیز تعیین آلاینده مسئول از روش های USEPA-AQI و IND-AQI و نیز فاکتور بیشینه استفاده شد.
یافته ها: میانگین غلظت سالانه برای PM۱۰ و PM۲.۵ به ترتیبµg/m۳ ۳۵/۱۶۵ و µg/m۳ ۲۶/۵۸ مشاهده شد. براساس نتایج شاخص کیفیت هوای اهواز در این دوره براساس غلظت آلاینده PM۱۰، ۲۷ روز و براساس غلظت آلاینده PM۲.۵ در کل روزها وضعیت ناسالم بوده است. مقایسه غلظت فصلی آلاینده ها با استاندارد NAAQS نشان داد که دو آلاینده در تمام فصول از حد مجاز NAAQS بیشتر است. طبقه بندی کیفی هوا براساس IND-AQI نشان داد در تمام فصول کیفیت هوا در سطح ضعیف بوده است که براساس USEPA-AQI این وضعیت هوای اهواز کیفیت هوای ناسالم و ناسالم برای گروه های حساس را ایجاد کرده است. مقایسه دو روش نشان داد که IND-AQI در منطقه ۹۰/۲۷۳ و آلاینده شاخص PM۱۰ است ولی براساس USEPA-AQI، آلاینده شاخص PM۲.۵ با مقدار AQI ۹۳/۱۳۶ بود. فاکتور EF نیز تایید کننده نتایج روش IND-AQI بود و نشان داد که آلاینده مسئول در کاهش کیفیت هوا به وضعیت ضعیف و بحرانی در این دو سال، آلاینده PM۱۰ است.
نتیجه گیری: بنابراین براساس یافته ها نظارت و پایش مستمر کیفیت هوا به ویژه از نظر آلاینده PM۱۰ یکی از استراتژی های اصلی برای کنترل آلودگی هوا در این شهر است.
کلمات کلیدی: Particulate Matter (PM۲.۵ and PM۱۰), Air Quality Index, Exceedance factor, Ahvaz city, ذرات معلق (PM۱۰ و PM۲.۵), شاخص کیفیت هوا, فاکتور بیشینه, شهر اهواز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1835436/