داستان «موسی و شبان» نمونه ای عینی از تحقق امتزاج افق ها در تلقی گادامری
عنوان مقاله: داستان «موسی و شبان» نمونه ای عینی از تحقق امتزاج
افق ها در تلقی گادامری
شناسه ملی مقاله: JR_LCQFN-11-42_001
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_LCQFN-11-42_001
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرزاد بالو - دانشگاه مازندران
سیاوش حق جو - دانشگاه مازندران
خلاصه مقاله:
فرزاد بالو - دانشگاه مازندران
سیاوش حق جو - دانشگاه مازندران
گادامر، بنیاد فهم را امتزاج افق مفسر و افق متن میداند و بر این اساس، به تبیین واقعه فهم و چگونگی آمیزش افقها میپردازد. طرفه اینکه تحقق چنین مفهومی را بهطور عینی و مصداقی در داستان «موسی و شبان» در مثنوی شاهد هستیم. مولانا که کانون فهم خود را از خدا، آمیزش افق اهل تشبیه و اهل تنزیه قرار میدهد، برای تعلیم و عینیتبخشی به چنین تلقی و تفسیری، داستان «موسی و شبان» را میآفریند. در این داستان، موسی و شبان به مثابه مفسری، تلقی خاصی از خدا دارند که متاثر از کتاب و سنت و با توجه به موقعیت هرمنوتیکی آن هاست؛ چنانکه در آغاز داستان، خداشناسی موسی در قالب اهل شریعت و تنزیه ظاهر می شود و درمقابل، تجربه و درک شبان از خدا متناسب با تلقی اهل تشبیه آشکار میگردد. این چنین در آغاز داستان، موسی و شبان هریک در افق خود محصورند. اما در ادامه از طرفی مواجهه مواخذهگرایانه موسی با شبان و از سوی دیگر عتاب خداوند با موسی، هم شبان و هم موسی را در موقعیت هرمنوتیکی تازهای قرار میدهد؛ به گونهای که هر دو درنهایت جمع دو افق تشبیه و تنزیه را به حقیقت نزدیکتر مییابند.
کلمات کلیدی: مولوی, گادامر, مثنوی مولوی, موسی, شبان, آمیزش افق ها
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1836105/