فرزاد جمشیدی خانیمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارسنجان، ایران
راضیه جمشیدی خانیمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه جامعه شناسی، دانشگاه شیراز، ایران
راحله جمشیدی خانیمنی - کارشناس علوم تربیتی

دعا راهبردی در سطوح شناختی، احساسی و رفتاری و با اهدافی همچون استمداد، شکرگزاری و عبادت می باشد که از سوی افرادی با باورهایی مبتنی بر وجود قدرت برتری همچون خداوند به صورت شخصی یا گروهی و به صورت ساده یا همراه با آداب و رسوم خاصی انجام می شود. دعا از موضوعات بحث برانگیز علوم تجربی و بالاخص علم روان شناسی می باشد. با استنباط از نظریه های روان شناسی اثبات شده است که دعا از طریق مکانیسم های اثرگذاری ناخودآگاه بر افکار، احساسات و رفتارهای خودآگاه موجب کاهش اضطراب، استرس می شود. کاربردهای مفید و مثمرثمر دعا درمانی با رویکردهای روان شناختی برای بیماران مبتلا به سرطان و بیماران قلبی و عروقی و همچنین اختلال های روان شناختی همچون افسردگی، استرس و اضطراب در پژوهش های عدیده ای نشان داده شده است.

دعا، روان شناسی، کارکردهای دعا