ناهید حاتمی منش - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بر عملکرد خانواده در زوجین ناسازگار اجرا شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زوجین ناسازگار بودند که به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۲ مراجعه کرده بودند،که به روش نمونه گیری در دسترس۳۲ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش(هر گروه ۱۶ نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عملکرد خانواده بوده است. سپس گروه آزمایش با استفاده از پروتکل درمانی آزمودنی ها در گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۲ساعته، تحت مداخله درمانی قرار گرفت. پس از مداخله پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد میانگین نمره عملکرد خانواده زوجین در گروه آزمایش نسبت گروه کنترل معنادار بوده است. بنابراین خانواده درمانی سیستمی بر عملکرد خانواده در زوجین ناسازگار تاثیر دارد.

خانواده درمانی سیستمی، عملکرد خانواده، زوجین ناسازگار