منیژه غایبی - - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

با توجه به مطالعات اندک در زمینه وسواس های فکری و وجود درمان های غیردارویی ، میتوان درمان فراشناختی را به عنوان گزینه احتمالی موثر با اثرات بلندمدت تر معرفی کرد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی درمان فراشناختی و فلوکستین در بیماران دچار اختلال OCD بر روی مبتلایان به وسواس های فکری در اختلال وسواسی اجباری میباشد. این پژوهش از نوع شبه تجربی با گروه کنترل و مورد میباشد. جهت اجرای طرح، افراد به طور مساوی در دو گروه ۱۵ نفره و تحت دو مدل گروه درمانی فراشناختی ( ۱۴ جلسه ) و درمان دارویی به مدت ۱ ماه طبقه بندی شدند. در ابتدا و انتهای درمان، از اعضای هر دو گروه با کمک پرسشنامه های فراشناخت (MCQ-۳۰)، مقیاس وسواسی اجباری ییل براون (Y-BOCS)، کنترل فکر (TCQ)، مقیاس اضطراب، افسردگی ، استرس((DASS-۲۱، پرسشنامه افسردگی بک (پرسشنامه افسردگی بک ) و مقیاس صفت اضطراب از پرسشنامه اضطراب صفت و حالت اشپیلبرگر (STAY-T) و مصاحبه برای ارزیابی عملکرد کلی ، پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. داده ها به وسیله نرم افزار آماری spss و آزمونهای آماری تی و کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت . یافته ها نشان می دهد که کاهش شدت وسواس های فکری، استرس و باورهای فراشناختی منفی با استفاده از روش درمانی فراشناختی ، نتایج بهتری نسبت به درمان دارویی دارد. اما نتایج در خصوص افزایش عملکرد کلی به نفع درمان دارویی میباشد. ارتباط معناداری نیز بین دو نوع درمان استفاده شده جهت متغیرهای افسردگی ، نگرانی و اضطراب وجود ندارد .

اختلال وسواس - اجبار؛ وسواس های فکری؛ درمان فراشناختی ؛ درمان دارویی .