محمدحسین رودباری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، کیش، ایران
حمیده شهریاری نژاد - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، کرمان، ایران
ابوالفضل افشاری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، هرمزگان، ایران

مقدمه و هدف: ازدواج مرحله گذار در یک زندگی است. زوج ازدواج کرده با اندیشه تشکیل یک خانواده وارد نهادی می شوند که انتظارات و مسئولیت های زیادی را برای آنها بدنبال خواهد آورد. ازدواج نه تنها منبعی برای کامیابی های مطلوب است، بلکه نیازمند توجه دائمی از طرف زوجین است. این پژوهش با هدف مطالعه، مقایسه انواع تعارضاتی که زوجین دارای رضایتمندی / عدم رضایتمندی زناشویی در زندگی تجربه می نمایند .روش کار: برای انجام تحقیق از میان فرهنگیان شهر کرمان تعداد ۴۱ زوج دارای رضایتمندی زناشویی از مدارس شهر کرمان و تعداد ۴۱ زوج فاقد رضایتمندی زناشویی که برای مشکلات زناشویی به مراکز مشاوره مراجعه نمودند، بعنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (EMSS)، تعارضات زناشویی ثنایی(MCQ) و حل تعارض سازمانی رحیم (ROCI-II) استفاده شده است. پس از جمع آوری داده ها از طریق نرم افزار SPSS ۲۴ تجزیه و تحلیل انجام شد.نتایج: نتایج تحلیل داده ها از طریق آزمون t گروه های مستقل و تحلیل واریانس نشان داد که در تعارضات زناشویی بین زنان دارای رضایتمندی زناشویی و زوجینی که عدم رضایتمندی زناشویی دارند تفاوت معنی دار وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: زوجین دارای رضایتمندی زناشویی بطور معنی داری بیشتر از زوجین فاقد رضایتمندی زناشویی از سبک حل تعارض سازنده استفاده می کنند. همچنین نتایج نشان داد زوجین دارای رضایتمندی زناشویی کم، بیش از زوجین دارای رضایتمندی زناشویی زیاد از سبک های مخرب حل تعارض استفاده می کنند. همچنین آزمون فرضیه دیگری نشان داد درصد بالایی از تغییرات رضایتمندی زناشویی را می توان از طریق سبک حل تعارض منسجم تبیین نمود. محققان پیشنهاد می کنند آموزش مهارتهای حل تعارض سازنده برای کاهش عدم رضایتمندی زناشویی و اقدام موثری جهت پیشگیری از طلاق است.

رضایت زناشویی، تعارضات زناشویی، سبک های حل تعارض