ملیحه کابوسی - دانشجو دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
پروین سپهر - گروه ایمنی و بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
محسن پورصادقیان - مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
زهرا زمانی - گروه پرستاری کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
حسین تحقیقی - بیمارستان ابن سینا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
علی صالحی سهل آبادی - مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

مقدمه و هدف : همه گیری کووید-۱۹ کارکنان مراقبت های بهداشتی را در معرض استرس شدید قرار داد و آنها را در برابر انواع مختلف بیماری های روانی آسیب پذیر کرد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات روانشناختی همه گیری کووید-۱۹ بر سلامت روان کارکنان بخش بهداشت و درمان در بخش کووید-۱۹ انجام شده است.روش کار: این مطالعه در اولین پیک شیوع کووید-۱۹ در بیمارستان ۹ دی تربت حیدریه انجام شد که در آن ۱۷۸ نفر از کارکنان بخش کووید-۱۹ به روش سرشماری شرکت کردند. در این مطالعه از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ به همراه پرسشنامه محقق ساخته تجربه مواجهه با بیماری کووید-۱۹ استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده های شرکت کنندگان با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون های آماری (همبستگی اسپیرمن و پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج ما نشان داد که به ترتیب ۹۱.۱٪، ۷۷.۵۷٪، ۸۷.۵۵٪، ۸۷.۰۷٪، ۵۶.۷۵٪ و ۷۴.۱۶٪ برای سلامت عمومی، علائم جسمی، علائم اضطراب، اختلالات خواب، اختلال عملکرد اجتماعی و علائم افسردگی در طول کووید-۱. ۱۹ شرایط همه گیر. نتایج نشان داد که بین تجربه مواجهه با COVID-۱۹، علائم اضطراب و اختلالات خواب ارتباط معنی داری وجود دارد (p>۰/۰۵).بحث و نتیجه گیری: دسترسی به سیستم های مشاوره و روان درمانی، توانبخشی و بهبود شرایط کاری می تواند به طور موثری تاب آوری و ارتقای سلامت روان کارکنان مراقبت های بهداشتی و افزایش کیفیت خدمات مراقبتی و درمانی را افزایش دهد.

کووید-۱۹، پرستاران، سلامت روان، استرس