نجمه دری - Associate Professor of Persian Language and Literature, Hormozgan University
سمیه رضایی - Ph.D.Student of Persian Language and Literature, Hormozgan university
زینب رضایی - Hi School Feacher of Persian Language and Literature, Shiraz university of Farhangiyan

وزن شعر یکی از عناصر اساسی آن و عاملی بسیار موثر در خیال انگیزی کلام است. بی تردید، شاعر در قالبی ازپیش تعیین شده به سرودن نمی پردازد؛ بلکه همه عناصر به دنبال محتوا و هماهنگ با مضمون شعر به وجود می آیند. ناهماهنگی وزن و محتوا می تواند دلیلی بر کوششی و ساختگی بودن آن باشد. شعر کودک نیز دارای ساختاری است که عناصر آن در کنار یکدیگر پدیدآورنده نظامی راستین اند و از میان شاعران کودک، کسانی موفق ترند که همه عناصر شعرشان متناسب با یکدیگر، به وجود آورنده آن نظام باشند. به منظور یافتن راز توفیق دو سراینده بنام در حوزه شعر کودک و نوجوان، مصطفی رحماندوست و ناصر کشاورز، در حجم چشم گیری از اشعار آنان میزان هماهنگی وزن و محتوا بررسی شد و سرانجام مقایسه ای میان آن ها صورت گرفت. یکی از رمزهای توفیق این دو شاعر کودک، هماهنگی میان وزن و محتوای اشعارشان است؛ زیرا درصد زیادی از آن اشعار با توجه به نوع وزن و مضمون شعر، دارای این هماهنگی هستند.

poem, Rhythm, content, Naser Keshavarz, Mostafa Rahmandoost, شعر, وزن, ناصر کشاورز, محتوا, مصطفی رحماندوست, هماهنگی