سبک شناسی انتقادی رویکردی نوین در بررسی سبک بر اساس تحلیل گفتمان انتقادی
عنوان مقاله: سبک شناسی انتقادی
رویکردی نوین در بررسی سبک بر اساس تحلیل گفتمان انتقادی
شناسه ملی مقاله: JR_LCQFN-5-17_003
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_LCQFN-5-17_003
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم درپر - سمتی ندارم
خلاصه مقاله:
مریم درپر - سمتی ندارم
امروزه، سبکشناسی فارسی به وضعیت رکودی- پژوهشهای منفردی که اغلب سبک را جدا از بافت موقعیتی متن بررسی می کنند- دچار شده که خروج از آن ضروری است. راه حلی که در این مقاله پیشنهاد می شود، معرفی شاخههای جدید سبکشناسی و بازیابی ابزارهای مناسبی جهت تجزیه و تحلیل متون فارسی است. به منظور برداشتن یکی از گامهای نخست در این زمینه، مقاله حاضر به معرفی سبک شناسی انتقادی میپردازد و در معرفی این شاخه از سبک شناسی، به دو پرسش بنیادی پاسخ میدهد: ۱. سبکشناسی انتقادی بر چه مبنایی متون را مطالعه و بررسی می کند؟ ۲. سبکشناسی انتقادی در تحلیل متن از چه ابزارهایی استفاده می کند؟ در این پژوهش، به مفاهیم «سبک»، «انتقادی»، «ایدئولوژی» و «قدرت» بهعنوان چهار مفهوم پایه در سبکشناسی انتقادی پرداخته می شود و سپس ابزارهایی که صاحب نظرانی ازقبیل فولر، سیمپسون و جفریز ارائه کردهاند، معرفی می شود. در پایان، به زمینههای سبک پژوهی انتقادی در ادبیات فارسی و پژوهشهایی که می توانند انتخابهای زبانی و سبک گسترش یافته در متن را با هدف نشان دادن ارتباط های پنهانی و ایدئولوژی پوشیده متن تجزیه و تحلیل کنند اشاره می شود.
کلمات کلیدی: text, power, ideology, critical stylistics, سبک, متن, قدرت, ایدئولوژی, انتقادی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1837348/