ارائه مدل کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران مبتلابه دیابت نوع دو براساس ادراک بیماری و ویژگی های جمعیت شناختی با نقش میانجی رفتارهای خودمراقبتی
شناسه ملی مقاله: JR_JSPANY-4-9_007
منتشر شده در در سال 1402
احمد پوررستمی - PhD student Health Psychology , Department of Psychology , Tonekabon Branch , Islamic Azad University, Tonekabon , Iran.
محمدرضا زربخش بحری - Associate Professor، Department of Psychology , Tonekabon Branch , Islamic Azad University , Tonekabon , Iran
سبحان بهرامی - Assistant Professor ، Department of Medical Sciences, Mazandaran University of Medical Sciences, Mazandaran, Iran
زمینه و هدف: خود ناتوان سازی تحصیلی از راهبردهای کمتر شناخته شده ای است که برای تبیین شکست به کار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش دلبستگی به والدین، همسالان و معلمان در پیش بینی خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول بود. روش پژوهش: این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانش آموزان (دختر) مقطع متوسطه اول شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که تعداد آن حدودا برابر با ۱۸۴۰۰۰۰ بود و برای تعیین حجم نمونه به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۸۴ نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس خود ناتوان سازی تحصیلی، سیاهه ی تجدیدنظر شده دلبستگی به پدر و مادر و همسالان و مقیاس دلبستگی به معلم بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به روش همزمان استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داده است بین دلبستگی به والدین، همسالان و معلمان (پذیرش و عدم طرد) با خود ناتوان سازی تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (۰۱/۰P<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دلبستگی به والدین و همسالان در مجموع ۵۶/۰ خودناتوان سازی تحصیلی را تبیین می کنند. در این پیش بینی دلبستگی به معلمان نقشی ندارد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که در پیش بینی خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان، دلبستگی به والدین و همسالان نقش داشته اما دلبستگی به معلمان تاثیری در آن ندارد