اکبر رهنما
جواد جهان

زمینه: فناوری اطلاعات و ارتباطات در تقابل با تربیت اخلاقی و دینی، مفهومی چالش بر انگیز است که با ایدئولوژی های مختلف و انتظارات تجویزی همراه است، با درک این مهم در این مقاله با رویکرد کتابخانه ای به تبیین و نسبت بین رویکردهای تربیت اخلاقی و دینی با فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته شد و به طورکلی دیدگاه های فلسفی درباره فناوری درسه دیدگاه مدرنیسم، انتقادی و پست مدرنیسم و رویکردهای عمده تربیت اخلاقی و دینی در سه رویکرد تلقینی، سکولار و دموکراتیک تقسیم بندی و مورد بحث قرارگرفت. نتیجه گیری: رویکرد تربیت اخلاقی و دینی تلقینی با دیدگاه فلسفی مدرنیسم در باب فناوری ناهمسو، با دیدگاه فلسفی انتقادی در باب فناوری ناهمسو و همچنین این رویکرد با دیدگاه پست مدرنیسم نیز ناهمسو بود. رویکرد تربیت دینی سکولار با دیدگاه فلسفی مدرنیسم همسو و با دیدگاه فلسفی پست مدرنیسم ناهمسو بود. رویکرد تربیت دینی دموکراتیک بادیدگاه فلسفی مدرنیسم در باب فناوری همسو، با دیدگاه انتقادی همسو و بادیدگاه پست مدرنیسم نیز همسو بود. در نتیجه اخلاق، دین و فناوری می توانند با یکدیگر مطابقت و هم نشینی داشته باشند، زیرا هر سه خاصیت جذب کنندگی و خیره کنندگی را دارا می باشند.

Moral education, Religious education, Information and communication technology, Education and training, تربیت اخلاقی, تربیت دینی, فناوری اطلاعات و ارتباطات, تعلیم وتربیت