علی مراد حیدری

در قوانین موضوعه بین احکام کیفری ناظر بر رابطه پدر فرزندی و مادر فرزندی ناهمگونی وجود دارد. از حیث نظری بعضی با قبول این تفاوت ها، مبانی مختلفی برای آن ذکر کرده اند که نظریه سببیت و نظریه ملکیت از این دست نظریات است. در مقابل بعضی با رد این تفاوت ها قائل به همسان بودن احکام ناظر به رابطه ابوت و امومت هستند که نظریه تکریم و نظریه تعمیم از این دسته اند. پرسش این است که آیا رویکرد درست در قبال احکام کیفری والدین، لزوما یکی از دو رویکرد همسان پندار و ناهمسان پندار است یا رویکرد دیگری قابل طرح است؟ در صورت دوم مبنای نظری آن چیست؟ در این نوشتار هر یک از این نظریات نقد، و رویکرد افتراقی در این زمینه اختیار شده است. نظریه مختار قائل به همسان پنداری احکام پدر و مادر در جرائم مالی و حیثیتی و جنایات کمتر از قتل، و ناهمسان پنداری احکام آنها در قتل عمد است. مبنای نظریه، استناد به فحوای آیه مصاحبت به معروف با والدین است.

ابوت, امومت, ولادت, فحوا, مصاحبت به معروف