محمد عاشوری - دانشیار گروه روانشناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مهدیه ربیع - دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

والدین نابینا که فرزند بینا دارند در فرزندپروری باچالشهای عمده ای روبرو هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسیچالش های فرزندپروری والدین نابینای دارای فرزند بینا درشهر اصفهان انجام شد. این پژوهش از نوع کیفی می باشد کهبا روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. در این نوع بررسی،پژوهشگر در پی تجربه های زنده افراد و به دنبال شناخت چالشهای فرزندپروری آنها بود. جامعه آماری این پژوهش شاملوالدین نابینای دارای فرزند بینا میشد. شرکت کنندگان درپژوهش با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد که باتوجه به سوالات کیفی پژوهش و متمرکز بر تجارب والدیننابینا در زمینه چالش های فرزندپروری شان طرحریزی و اجراگردید. قبل از مصاحبه اطمینان حاصل شد که شرکت کنندگان درپژوهش فرزندان بینا دارند و تجاربی در این زمینه داشتند.برای تحلیل دادههای حاصل از مصاحبه های انجام شده از روشتحلیل کلایزی استفاده گردید. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش،۵ مضمون اصلی و ۱۲ مضمون فرعی شناسایی و استخراج شد.مضمونهای اصلی شامل نگرانی های قبل از تولد، چالش های بدوتولد فرزندان، چالش های ایجاد محیط غنی برای فرزندان،چالش های آموزشی با فرزندان، و چالش های تربیتی والگوپذیری از اعتقادات والدین میشد. با توجه به نتایج بهدست آمده، توجه ویژه به چالشهای فرزندپروری والدیننابینای دارای فرزند بینا اهمیت بسزایی دارد

والدین نابینا، فرزندپروری، فرزندان بینا، پژوهشکیفی