سارا هجری رشتخوار - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، گروه روانشناسی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

هدف این پژوهش بررسی مقایسه اثر بخشی گروه درمانی به شیوه تحلیل رفتار متقابل وگروه درمانی با رویکرد شناختی -رفتاری بر افزایش خودکارآمدی نوجوانان بود.طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل است . نمونه شامل ۳۰ آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدندوبه صورت تصادفی در سه گروه۱۰ نفره(دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل)گمارش شدند. برای گروه های آزمایشی ۸ جلسه ۲ ساعته درمان به شیوه تحلیل رفتار متقابل و درمان شناختی -رفتاری انجام گرفت .برای گروه های آزمایشی و گروه کنترل قبل و بعدازجلسات پرسشنامه خودکارآمدی اجرا گردید. نتایج نشان داد گروه درمانی تحلیل رفتار متقابل و گروه درمانی شناختی -رفتاری در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری در نمرات پرسشنامه خودکارآمدی داشتند. ولی بین میزان اثربخشی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری وجود نداشت .

گروه درمانی ، تحلیل رفتار متقابل ، شناختی -رفتاری، خودکارآمدی.