نگین دهقانی سانیج - کارشناسی ارشد رونشناسی عمومی ، گروه روانشناسی عمومی ، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دختران با نشانگان شکست عشقی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون بود که شامل یک گروه دریافت کنندهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و یک گروه دریافت کننده درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویان دختر خوابگاه بوعلی سینای همدان در سال ۱۳۹۹و ۱۴۰۰ بود که از بین آنها ۳۰ نفر با نشانگان شکست عشقی به صورت هدفمند انتخاب شدند که به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کنندهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی اختصاص یافتند. مقیاس مورد استفاده در این مطالعه مقیاس شکست عشقی (LTI) راس (۲۰۱۸) بود که شامل سه زیر مقیاس هیجانی ، شناختی و رفتاری است . دادهها با استفاده از روش آزمون t مستقل ، آزمون t همبسته و نرم افزار ۲۴ spss- مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هر دو درمان منجر به بهبود معنادار نشانگان شکست عشقی در آزمودنی ها شد اما تفاوت معناداری بین دو درمان از نظر اثربخشی وجود نداشت ( ۰۵/۰.(p> بر اساس یافته های این مطالعه از دو درمان مبتنی بر پذیرش تعهد و درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی می توان جهت بهبود نشانگان شکست عشقی استفاده کرد.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ، نشانگان شکست عشقی .