ارزیابی تاثیر بارگیری دستی گرده بینه ها بر بار فیزیولوژیکی کارگران جنگل

باوجود پیشرفت در مکانیزاسیون، فن آوری های برداشت چوب به­صورت نیمه­مکانیزه همچنان در بسیاری از کشورها  مانند جنگل کاری دست کاشت در شمال ایران متداول است. این نوع برداشت به عنوان یکی از خطرناک­ترین عملیات­کاری در جنگل نظر گرفته می­شود. نیازهای فیزیکی کار هنوز یکی از عوامل حیاتی بار کاری در بیشتر مشاغل در بخش جنگل­داری، به ویژه مشاغل مرتبط با بارگیری دستی است. هدف از این پژوهش بررسی حجم کار فیزیولوژیکی کارگر در حین بارگیری دستی در توده­های جنگل­کاری صنوبر در شمال ایران بود. پاسخ­های فیزیولوژیک ۱۲ کارگر که در حال بارگیری دستی در طول یک شیفت کار عادی بودند، ارزیابی شد. قلب نگار پولار به­منظور ثبت ضربان قلب در حال کار روزانه  بر روی سینه ۱۲ کارگر نصب شد. داده­های جمع­آوری شده برای محاسبه شاخص­های ضربان قلب که فشار کار وارده به کارگران را تعیین می­کند، استفاده شد. میانگین ضربان قلب در زمان کار، زمان استراحت و حداکثر ضربان قلب به ترتیب ۴۲/۱۳۲، ۴۲/۷۹ و ۱۶/۱۷۵ تپش در دقیقه بود. نتایج نشان داد که میانگین شاخص بار کار فیزیکی ۵۵ است است که با کار خیلی سنگین مطابقت دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که سن و شاخص توده بدنی کارگران با نرخ ضربان قلب در هنگام کار و وزن کارگران با نرخ ضربان قلب در حین کار و حداکثر نرخ ضربان قلب کارگران رابطه معنی­داری  دارد. نتایج پژوهش نیازهای فیزیولوژیکی بالایی را برای بارگیری دستی در منطفه مورد پژوهش نشان داد. افزایش سطح مکانیزاسیون با سرمایه­گذاری در تجهیزات مکانیزه ممکن است برای ارتقای سلامت و ایمنی کارگران مفید باشد.

Keywords:

نرخ ضربان قلب , برداشت چوب , جنگل کاری صنوبر , ارگونومی , بارگیری دستی