Goharolsharieh Shahmoradi - گروه جنگلداری، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
Aidin Parsakhoo - گروه جنگلداری، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
Majid Lotfalian - دانشیار گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

در این پژوهش برای بررسی عملکرد مواد ضد غبار DS-۳۰۰ و کلرید کلسیم در کنترل گردوغبار جاده­ها، هر یک با غلظت­های وزنی ۱۰، ۲۰،۳۰ درصد به اندازه دو لیتر در مترمربع در قطعاتی از جاده­های سری تخت از توابع شهرستان مینودشت توسط سامانه اسپری محلول پاشیده شد. ثبت غلظت گردوغبار هنگام عبور وسیله نقلیه با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت پس از گذشت ۳، ۹ و ۲۷ روز از انجام تیمارها به کمک دستگاه غبار سنج الکترونیکی مدل HAZ-DUST EPAM-۵۰۰۰ انجام شد. نمونه­برداری از خاک حاشیه جاده برای بررسی تغییرات کلسیم و منیزیم خاک و آلودگی آن به کلر به عمل آمد. نتایج نشان داد که غلظت گردوغبار جاده­های تیمارشده با گذر زمان افزایش یافت. همچنین در هر یک از دوره­های زمانی با افزایش غلظت تیمارها، غلظت گردوغبار کاهش پیدا کرد. پس از گذشت ۲۷ روز تنها تیمارهای کلرید کلسیم ۳۰ درصد، DS-۳۰۰ ۲۰ درصد و DS-۳۰۰ ۳۰ درصد توانستند غلظت انتشار گردوغبار جاده­ را در محدوده مجاز ۵۰-۰ میکروگرم در مترمکعب حفظ کنند. ازآنجایی که غلظت­های کلرید کلسیم و DS-۳۰۰ ۳۰ درصد سبب تغییر غلظت عناصر کلسیم و منیزیم و آلودگی خاک حاشیه جاده به کلر شدند، تنها تیمار DS-۳۰۰ ۲۰ درصد به عنوان غلظت کم­خطر برای کنترل گردوغبار جاده شناسایی شد.

جاده شنی, مواد ضد غبار, شاخص آلایندگی, غبار سنج الکترونیکی, شهرستان مینودشت