Allahverdi Mohammadzadeh - دانشجوی دکتری جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
Vahide Payamnoor - دانشیار، گروه جنگلشناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
Mohammad Reza Kavosi - دانشیار، گروه جنگلشناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.

در این پژوهش اثرهای برخی نانو­مواد (نانو­سلولز، نانو­کیتین، نانو­کیتوزان، نانو­نقره و نانومس) در کنترل قارچ عامل بیماری در شرایط درون­شیشه­ای ارزیابی شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در پنج غلظت (صفر، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ پی­پی­ام) برای هر نانومواد انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که کاربرد نانومواد با غلظت­های ذکر­شده در ممانعت از رشد میسلیوم قارچ عامل بیماری معنی­دار بوده و نانو­مواد تاثیر زیادی در کاهش رشد میسلیوم داشته­اند. نتایج مقایسه میانگین­ها نشان داد که نانونقره بیشترین اثر و نانوسلولز کمترین اثر روی کاهش قطر پرگنه قارچ داشته­­اند. در بین غلظت­های مختلف مورد آزمایش، غلظت ۲۰۰ پی­پی­ام بیشترین تاثیر را بر روی رشد پرگنه داشته و توانسته بیشینه بازدارندگی از رشد پرگنه قارچ را در پی داشته باشد همچنین غلظت ۵۰ پی­پی­ام، کمینه ممانعت از رشد میسلیوم قارچ را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد کاربرد غلظت­های مختلف نانوسلولز و نانوکیتین عملا تاثیر ناچیزی در ممانعت از رشد پرگنه قارچ را دارا هستند.

نانو ذرات, بلایت شمشاد, جنگل های هیرکانی, Calonectria pseudonaviculata