Maryam Dehestani-Ardakani - استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان
Masoud Dashti - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان
Mostafa Shirmardi - استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان
Ali Momenpour - استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

در این پژوهش اثر سطوح مختلف شوری، کود گاوی و ورمی­کمپوست بر مقدار رشد و افزایش مقاومت به شوری نهال­های دوساله مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، سه سطح از مواد اصلاحی (خاک زراعی، ۸۰ درصد خاک زراعی + ۲۰ درصد ورمی­کمپوست، ۸۰ درصد خاک زراعی + ۲۰ درصد کود گاوی کاملا پوسیده) و شوری آب آبیاری در سه سطح شامل (۱، ۴ و ۷ dS.m-۱)، هرکدام با سه تکرار درون گلخانه انجام شد. در این آزمایش بستر بدون کود به­عنوان شاهد در­نظر گرفته شد. طول دوره اعمال تنش سه ماه بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، شاخص­های رشدی، کلروفیل، وزن تر و خشک گیاه به­طور معنی­داری کاهش و مقدار فعالیت آنزیم کاتالاز و جذب سدیم و کلر افزایش یافت. تیمار ورمی­کمپوست بهتر از شاهد و کود گاوی منجر به افزایش وزن ­تر و خشک ساقه، محتوای نسبی آب برگ و مقدار پتاسیم شد. بیشترین وزن تر و خشک ساقه به­ترتیب با مقادیر ۸۳/۲۳۹ و ۵۳/۱۴۳ گرم در سطح شوری متوسط (dS.m-۱ ۴) و تیمار ورمی­کمپوست حاصل شد.

باران طلایی, بستر کشت, تنش شوری, کلروفیل, کودهای آلی