ارزیابی تخریب روسازی در محل قوس های جاده جنگلی درجه دو (بررسی موردی: حوزه آبخیز ۱۱ شاندرمن)
عنوان مقاله: ارزیابی تخریب روسازی در محل قوس های جاده جنگلی درجه دو (بررسی موردی: حوزه آبخیز ۱۱ شاندرمن)
شناسه ملی مقاله: JR_JFRD-7-2_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JFRD-7-2_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
Porandokht Ghavidel - دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
Ramin Naghdi - استاد، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
Ismail Ghajar - استادیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
Mehrdad Mirzaei - دانش آموخته دکتری جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
خلاصه مقاله:
Porandokht Ghavidel - دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
Ramin Naghdi - استاد، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
Ismail Ghajar - استادیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
Mehrdad Mirzaei - دانش آموخته دکتری جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
هدف از این بررسی، ارزیابی تخریب روسازی جادههای جنگلی در محل قوسها است. بدین منظور ۳۰ قطعه نمونه به مرکزیت قوسهای موجود به صورت انتخابی برداشت و اندازهگیری شد. در مجاورت هر یک از قطعات نمونه، یک قطعه نمونه به عنوان نمونه شاهد اندازهگیری شد. در هر قطعه نمونه شاخص تخریب روسازی براساس هفت شاخص «مقطع عرضی تخریبشده»، «زهکشی تخریبشده»، «تولید غبار»، «کرکرهای شدن»، «چاله»، «شیار» و «سستی توده خاک» اندازهگیری شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آزمونهای آماری t جفتی و ویلکاکسون استفاده شد. نتایج نشان داد در همه قطعات نمونه در محل قوسها، دو شاخص تخریب «مقطع عرضی تخریبشده» و «تولید غبار» مشاهده شد درحالیکه ۳/۳ درصد قطعات نمونه کناری بدون این تخریبها بودند. شدت تخریب ناشی از «زهکشی تخریبشده» کنار جاده و «مقطع عرضی تخریبشده» در محل قوسها بیشتر از قطعات کناری بود و از نظر آماری اختلاف معنیداری بین قوسها با قطعات کناری مشاهده شد. بررسی مقدار «کرکرهای شدن» نشان داد که بهترتیب ۷۰ و ۷/۶۶ درصد از قطعات نمونه برداشتشده در محل قوسها و قطعات کناری بدون این نوع تخریب بودند. نتایج نشان داد، عمق و مساحت «چالهها» و «شیارهای» ایجادشده و همچنین «سستی توده خاک» در محل قوسها بیشتر از قطعات کناری بود. نتایج این پژوهش اهمیت انجام فعالیتهای مستمر تعمیر و نگهداری و لزوم بهکارگیری شاخصهای ارزیابی را در برنامهریزی نگهداری روسازی نشان میدهد.
کلمات کلیدی: تخریب روسازی, تعمیر و نگهداری, جاده سازی, جنگل های هیرکانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1840254/