Mohammad Kazem Parsapour - دانش آموخته دکتری علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
Yahya Kooch - استادیار گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
Seyed Mohsen Hosseini - استاد گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
Seyed Jalil Alavi - استادیار گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

با توجه به تخریب جنگل های هیرکانی طی سال های گذشته، جنگلکاری توانسته است به عنوان یک راهکار مناسب به منظور احیاء مناطق تخریب­شده مورد توجه قرار گیرد. در این میان، گونه های توسکا ییلاقی و بلندمازو در سطوح وسیع مورد جنگلکاری قرار گرفته اند. روابط کمی عناصر (استوکیومتری)، نقش مهمی در تجزیه ماده آلی با تغییر دسترسی نسبی این عناصر در خاک دارد و شاخص مهمی برای فهم بهتر شرایط میکروبی و مواد آلی در خاک است. هدف از این پژوهش، تعیین اثر نوع گونه درختی در سنین مختلف بر روابط کمی در این جنگلکاری ها است. این بررسی در توده­های ۱۵، ۲۰ و ۲۵ ساله جنگلکاری های شرکت چوب و کاغذ مازندران انجام و در هر یک از عرصه ها، تعداد ۳۰ نمونه خاک و لاشبرگ به روش تصادفی سیستماتیک از عمق ۱۰ سانتی متری خاک برداشت شدند.‎ ‎براساس نتایج، بیشترین‎ ‎مقادیر روابط کمی کربن به نیتروژن خاک (۳۳/۱۸)، زی توده میکروبی کربن به نیتروژن (۸۸/۱۵)، کربن به نیتروژن آلی ذره ای (۳۶/۱۰) و کربن به نیتروژن آلی محلول (۰۰/۳) در سنین بالاتر بلندمازو مشاهده شدند که اختلاف معنی داری با گونه توسکا ییلاقی داشتند. همچنین، توده های بلندمازو در سنین بالاتر موجب بهبود روابط کمی کربن و نیتروژن خاک در سال های آتی جنگلکاری می شوند.

احیاء جنگل, زی توده میکروبی, مواد آلی ذره ای, مواد آلی محلول, نسبت میکروبی