این پژوهش به ارزیابی تاثیر آشفتگی بر تنوع گونه­ای زیر آشکوب با استفاده از شاخص­های پارامتری پرداخته است. بدین منظور با توجه به تاثیر تخریب انسانی با شدت­های مختلف سه منطقه کمتر دست خورده، تخریب متوسط و تخریب شدید در جنگل­های بلوط بانه انتخاب شدند. سه قطعه جنگلی با شرایط فیزیوگرافی مشابه از هر منطقه انتخاب شد. مساحت قطعات کمتر دست خورده کمتر از سه هکتار و مساحت قطعات تخریب متوسط و تخریب شدید حدود ۱۰ هکتار بود و در هر قطعه، سه پلات ۴۰۰ مترمربعی (بر روی ترانسکت و در فاصله ۱۰۰ متری) و در مجموع ۲۷ پلات به­منظور برداشت اطلاعات فلورستیک پیاده شدند. در هر قطعه نمونه نوع و فراوانی گونه های علفی در پنج میکرو­پلات به ابعاد ۵/۱×۵/۱ متر مورد بررسی قرار گرفت. مدل­های وفور-گونه­ شامل عصای شکسته، لوگ­نرمال، سری هندسی و سری لگاریتمی برای هر تیمار برازش شدند و بهترین مدل توزیع بر پایه P بزرگ تر از ۰۵/۰ (۰۵/۰P˃) انتخاب شد. همچنین سه تیمار با استفاده از منحنی­های درجه­بندی تنوع (Renyi) و روش غالبیت k مقایسه شدند. بر پایه تمام مدل­ها دو منطقه جنگل کمتر دست­خورده و تخریب متوسط دارای تنوع بالاتری نسبت به جنگل تخریب شدید بودند.

آشفتگی, تنوع گونه ای, جنگل بلوط, مدل وفور-گونه