Sevda Dehghan - دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
Masuod Tabari Kochak Saraei - استاد، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
Gholamali Jalali - دانشیار، گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس

بهره­گیری از فناوری های نوین برای تعدیل اثرهای تخریبی خشکی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. در این پژوهش، از خصوصیات منحصربه فرد نانو ذرات سیلیکا (SiO۲) به­منظور کاهش اثر تنش کم­آبی، روی کاج ­سیاه (Pinus nigra) استفاده شد. برای تعدیل اثرهای مخرب تنش خشکی بر نهال­هایی که بر اساس ظرفیت زراعی خاک هر چهار، شش و هشت روز یک­بار آبیاری می­شدند به­طور جداگانه از سوسپانسیون­های نانو ذرات سیلیکا با غلظت های صفر، ۱۰، ۳۰، ۶۰ و ۱۰۰ میلی­گرم بر کیلو­گرم استفاده شد طوری که هر هفته یک­بار به مدت پنج ماه بر برگ های هر نهال اسپری ­شد. اعمال نانو ذرات سیلیکا سبب افزایش رویش ارتفاعی، پتانسیل آبی، محتوای نسبی رطوبت و کاهش نشت الکترولیت در نهال­های تحت تنش شد و افزایش غلظت آن سبب افزایش وزن خشک اندام هوایی و طول ریشه نهال­های تحت تنش خشکی شد. در مجموع می­توان بیان داشت که استفاده از نانو ذرات سیلیکا به­ویژه، غلظت­های ۶۰ و ۱۰۰ میلی­گرم در لیتر، موجب بهبود فعالیت­های فیزیولوژیک و افزایش زی توده کل در نهال­های کاج سیاه تحت تنش خشکی می­شود.

پتانسیل آبی, تنش کم آبی, کاج سیاه, نشت الکترولیت, نانو سیلیکا