Fariborz Raisdana

هدف این مقاله معرفی نقادانه چند الگوی رفاه اجتماعی است که هر کدام بر بنیاد شیوه نگرشی خاص ومعیارهای ارزشی ویژه بنا شده اند. در عین حال این الگوها در اقتصاد اجتماعی واقتصاد رفاه معروفیت دارند و استقرار یافته اند و نمونه آن الگوی پارتو و داب است. با این وصف با الگویی برخورد خواهیم کرد که بیشتر به صورت پل ارتباطی بین نظریه بازار ونظریه برنامه ریزی درآمده است. من لازم دانستم با نگرش انتقادی آنها را معرفی کنم زیرا بحث درباره رفاه و عدالت اجتماعی در ایران گر چه متخصصان این رشته را تا حدی به خود جلب کرده است، اما متاسفانه هم از حیث موازین علمی و تخصصی این رشته و هم ازحیث مبانی تحلیل اقتصاد سیاسی نارسایی و ناآشنایی زیادی در میان اندیشه ورزان این رشته وجود دارد. لازم بود برای یاری به روشن شدن این بحث ها به واژه برای مقابله با تعصب بازارگرایی، که رفتار بازار را به مثابه امری طبیعی در نظر می گیرد، این الگوها را ارزیابی می کردم.